မမိုးမိုး

အသက် ၃၀ ကျော် တလင် ကွာ။ လင် စိတ်ကုန်၍ နောက်ထပ် မယူတော့ဘူးလို့စိတ် ကူးထားသူဖြစ်သည်။ နေ့စဉ် သူမ အိမ်နီးချင်း အန်တီကြီးအိမ်မှာ ဆေး လိပ် လိပ် ရင်း လင် ငယ်နေတဲ့ မိန်းမ တွေ အ ေ ကြာင်း၊ ခပ် ထထ ကောင် မ လေးတွေ အ ကြောင်း အကြင် နာကင်းစွာ ချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ ပြောသည်။ ပြောချက် က ပက်ပက်စက်စက် မို့တော် ရုံ ယောက်ျားတွေတောင် နားမ ထောင် ဝံ့ဘဲ လစ် ပြေးရသည်အထိ။ ဘယ်ကောင် မကဖြင့် သူ့အဝှာ အ ခြောက် မခံ နိုင် ဘူး။ ယောက်ျား တညခရီးထွက်တာနဲ့ လင် ငယ်နေ တော့တာဘဲ။ ဟိုဘက် ရွာက ကောင် မ လေး။ အသက် က ၁၇ နှစ် မပြည့်သေးဘူး။ သူ ခံ ခဲ့တဲ့ ယောက်ျားပေါင်း ၂၀ ကျော်ပြီ ဆိုတာမျိုး ။ ဟိုကိစ္စနဲ့ပတ်သက်၍ တဘက်သားအ ပေါ် အပုပ် ချ နင်းချေ ရမည်ဆို လျှင် ထမင်းမေ့ ဟင်းမေ့။ သူမ နာမည် မိုးမိုး ဆိုသည့်အတိုင်း စီးပွားရေး ဖြစ်နေသူတွေကျတော့ စွတ် အထင်ကြီးပြန် ၊အ ရှက် မရှိ မွှန်းပြန်သည်။ ဘသူ တို့များ မနှစ်က ပဲ လှောင် တာ သိန်း ၂၀ မြတ်သတဲ့။ မြောက်ပိုင်းသူဌေးရဲ့ ကွမ်းခြံ သိန်း ၃၀ နဲ့ လာဝယ်သူ ရှိသတဲ့ ဆိုတာမျိုး ။

ဟိုကိစ္စ လော်လီသူကို ချိုးဖဲ့တတ်သော ထို မမိုးမိုး၏ ဘဝ အလှည့်အ ပြောင်းသည် မ မျှော် လင့်ဘဲ ဤသို့ကြုံလာရပါချေသည်။ xxx တ နေ့့ ည နေ စောင်း။ ရွာတောင် ဘက် ရှိ ရေကန်ကို သူမ ရေချိုး ရေ ထမ်းသွား၏။ အဲသည်မှာ ရေလာချိုးသည့် ရွာမြောက်ပိုင်းက သူဌေး၏သား ၈ တန်းပျက် ကျော်အေး ကိုတွေ့ သည်။ ထိုငတိက လူသာငယ် နှာ မငယ်သည့် ချာတိတ်။ ရွာထဲက လူပျို အသိုးကြီးတွေနှင့်မှ ပေါင်းသည်။ မဟုတ်မဟပ် လူစွမ်းကောင်း စော်ကြည်ဘဲ လံကြုပ် ဇာတ်လမ်းတွေ မအိပ်ဘဲ နားထောင် သည်။ ကြိုက်သည်။ မနှစ်က တို့ရွာဘုရားပွဲ လာ က တဲ့ အငြိမ့်က ခေါင်းဆောင် မင်းသမီး၊ အ ချောဆုံးဟာမကြီးကို ငါက လက်ယပ်ခေါ်ပြီး ပြောင်းခင်းထဲမှာ ဖြုတ်လိုက် တာ ကောင် မကြီး ငိုယူရ တယ် ကွ ဆိုလည်း သူ က ယုံသည်။ ဆရာ တင် သည်။ ကျော်အေးက ရေချိုးနေ သော မမိုးမိုးကို မသိမသာ ခိုးခိုးကြည့်လေသည်။ မမိုးမိုးက မသိပါ။ ကျော်အေးကို က လေးဟုဘဲ ထင် ထားခဲ့သည် မ ဟုတ်ပါလော။ ရေစိုရွှဲနေသည့် မမိုးမိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ကျော် အေး မျက်စိ မခွာနိုင်။ လုံချည်က ရေစိုပြီး ကပ်နေ သဖြင့်မမိုးမိုး၏ ပေါင် တံတုတ်တုတ်ကြီးတွေ၊ ဖုထစ် ကားစွင့်နေ သောတင် သားကြီးတွေ အထင်းသား မြင်နေရသည်။ ဖင်ကြား အ မြှောင်းကြီးကို သူနှိုက် ပွတ်ချင် လာ၏။ ခါးက တော့ မသွယ် ။ ပြည့်သည် ဖြိုးသည်။

လုံချည် က ပါး သဖြင့် ဝင်းဝါနေသည့် အသားအ ရေ က ပေါ်နေသည်။ ဖက်ချင် စရာကြီး။ ပြီးတော့ နို့တွေ။ သိပ် တော့ မ ဖောင်းပြီ။ နို့အုံ က ကြီးသည်။ ပြားပြား ဝိုင်းဝိုင်းကြီး ဖြစ် မည်။ ကြည့်ရင်း ကျော်အေးဟာ ထ လာသည်။ အဖျား မှာ ချွဲကျိကျိ အရည် စိမ့်လာသည်။ မမိုးမိုးသည် အေးအေးဆေးဆေးပင် ရေချိုးနေ သည်။ကျောက်ခဲပေါ်ထိုင် အကျအနထိုင် ဂျီးတွန်း သည်။ ရင် လျားလုံချည်ထဲ လက်နှိုက်ပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်၏။ နို့အုံကြီးတွေ တလှုပ် လှုပ် လူး နေတာ မှန်းမြင် ရ၏။ ပေါင်ကြားတွေကို စိမ်ပြေန ပြေ ပွတ် ပြန်သည်။ မမိုးမိုး တလှုပ်လှုပ် တရွရွလုပ်နေသမျှ ကျော်အေး က တိတ်တခိုး မျက်စိ အစာကျွေးပါလေသည်။ xxx ဟဲ့ မောင်လေး မင်းက မပြန်သေးဘူးလား။ မိုးမိုးက ရေချိုးပြီးသော်လည်း ငုတ်တုတ်ထိုင်နေ သည့် ကျော်အေးကို မေးသည်။ ဟုတ် ။ သူငယ်ချင်း လာမယ်ဆိုလို့ပါ။ ခန နေမှ မ လာရင် ပြန်မယ်။ ကောင်းတာပေါ့။ ဒို့အတူတူ ပြန်တာကြမယ်လေ။ မမိုးမိုးက သူဌေးဆိုရင် ခင် ချင် သူ။ သူမ ရေချိုးပြီးတော့ အတူပြန်လာကြသည်။ သူမက ရှေ့က။ အကြံသမား ငတိက နောက်က။

ရေထမ်းနှင့် ဖြေးဖြေးသွားနေသည့် မိုးမိုးရဲ့ တင်ကြီး တွေ ကို အငမ်းမရ စိုက်ကြည့်ရင်းလိုက်လာသည်။ သူ့ပေါင်ကြားကဟာကလည်း အစွမ်းကုန် ထ နေ ပါ၏။ သို့နှင့် လူတရပ်ကျော် မြင့်သည့် ပြောင်းခင်းကြီး ထဲ ဖြတ်တော့ ယာယီအားဖြင့် တကဘာလုံးမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲ ရှိတော့သလို ကျော်အေး ထင် မိသည်။ ” ဒီမယ် ။ လူလစ် ရင် ဝင် သာလုံး။ ဘယ်ကောင် မ မဆို ပေးတယ်ကွ။ ဟူသည့် လူပျိုသိုးကြီး၏ သြဝါ ဒကို ကျော်အေးသတိရလာသည်။ ဟုတ်တယ်။ ဒါ ဂွင် ဘဲ ဟု သူ သတ်မှတ်လိုက်၏။ ဖြတ်ကနဲ ရှေ့တိုးကာ မမိုးမိုးကို နောက်က ဆွဲဖက် ၏။ ပြီးတော့ ကောင် မကြီး ဖင်ကြားကို မာတောင့် နေ သော သူ့ဟာနဲ့ ထောက်သလို နို့အုံကြီးတွေ ကို လှမ်း ဆုပ်ကိုင် သည်။ ဟဲ့ ဟဲ့ ။ အမ လေး။ စော်ကြီးက လန့်ရုန်းသဖြင့် ရေထမ်းပုံးတွေ ဝုန်းကနဲ ပြုတ်ကျသွား၏။ ကျော်အေးက မ လျှော့။

လုံချည် ရင် လျားကို ဆွဲချွတ်ဘို့ကြိုးစားသည်။ ကျွတ်ကျပြီး နို့ကြီးတွေ ဘွားကနဲ ပေါ်အလာ စော် က လုံချည်ကို ဖမ်းလိုက်တော့ အောက်ကဟာတော့ မ ပေါ်။ ကောင်လေး ။ မလုပ် ရဘူးလေ။ လွှတ် ။ သူများတွေ မိသွားလိမ့်မယ်။ ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ။ မမိုးမိုးက အားနဲ့ဆောင့်ရုန်းပြီး ပြောင်းခင်းအပြင် ရောက်အောင်ပြေး၏။ ကျော်အေးလည်း တ ယောက်ထဲ ကျန် ရစ်မှ လန့် လာပြီး ခပ်သုတ်သုတ် နောက်ကြောင်းပြန် လစ်ခဲ့ ပါသည်။ ၃ ရက်လောက် ကြာသည်အထိ ကျော်အေး အိမ် အပြင် မထွက်ဝံ့။ ဘယ်အချိန်သူ့ကိုလာဖမ်းမလဲ တွေးကြောက်နေသည်။ သို့သော် ဘာမှ ထူးမလာသည့်အခါ ဟိုနေ့က ကိုင် ခဲ့ ထောက်ခဲ့ရတာတွေ သတိရ လာ၊ ထ လာ ပြန်၏။ သို့နှင့် ညဦးပိုင်းမှာ စော်ကြီးရှိသည့် အိမ်သို့ယောင် ပေ ပေ သွား အကဲခတ်သည်။ စော်ကြီးက သူ ဝင် လာတာမြင်သော်လည်း ဟန်မ ပျက် အန်တီကြီးနှင့် လေကန်နေသည်။ အ တော် လေးမိုးချုပ်၍ စော်ကြီးသူမအိမ်ပြန် မည့် ဟန်ပြ တော့ သူက အရင် ထွက် ပြီး လမ်း မှောင် ရိပ် ကပ် စောင့်သည်။ စော်ကြီး ထွက်လာသည်။

အ မှောင် ရိပ်လည်း ရောက် ရော ကျော်အေးက လှစ်ကနဲ ပြေးဖက်၏။ စော်ကြီးက ရုန်းတော့ ရုန်းသည်။ သို့သော် သိပ် အားမပါ။ ချာတိတ်က ဂမူးရှူးထိုးသမား။ ကောင် မကို မြေ ပေါ် အတင်းဆွဲ လှဲ တက် ခွသည်။ စော်ကြီးက တိုးတိုး ဒေါသသံနှင့် ဟာ လာပြန်ပြီကွာ ။ မင်း လွန်လှချည့်လား။ မင့်မိဘ မျက်နှာထောက်ပြီး ညှာတာကို ကမ်းမ တက် နဲ့။ လွှတ်ကွာ။ ကျော်အေး ဘာမှ ကြားသလိုပါ။ ဖြတ်ကနဲ လုံချည်ကို ဆွဲလှန်ပြီး ညာလက်၏ လက် ခလယ် လက်ညှီုး ကို စော်ကြီးဟာထဲ ထိုးသွင်းသည်။ တဇွပ်ဇွပ် လုပ်သည်။ အ အ ။ ဟာ လွှတ်နော် ။ ငါ အော်လိုက် ရမလား။ ငါ့အ ဖေသိ ရင် နင့်ကို ဓားနဲ့ ခုတ်သတ်မှာ။ မရ။ ကျော်အေး နားမ ထောင်။

တက်လုပ်ဘို့သူ့ ပုဆိုးကိုသာ အမြန်ချွတ်လေသည်။ သည်အခိုက် အ ဝေးက လက် နှိပ်မီးရောင် က လက်ကနဲ သူတို့ ဆီ ဝေ့လာ၍ သူ ပြေးဘို့ထ သည်။ ပြေးမဲ့ဆဲဆဲ စော်က သူ့လက်မောင်းဆွဲကာ နားနား ကပ်ပြော၏။ ခန နေမှ အိမ်ထဲ လာခဲ့နော်။ စောင့်နေမယ် တဲ့။ ငတိ ပျော်သွားသည်။ ဆော် ရ တော့မည်မဟုတ် ပါလား။ စော်ကြီးက ကျော်အေး ရှာရ လွယ်အောင် အိမ် ခန်းအပြင် က ကုတင် မှာ အိပ်စောင့်သည်။ လ ရောင်ဖွေးဖွေးမှာ စော်ကြီးရဲ့ တတုံးတခဲ ခန္ဓာကိုယ် ကြီးကို တွေ့ရ၏။ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ထားပါသည်။ ကျော်အေး က အသာပုတ်လိုက်တော့ လှုပ်လာပြီး ကျော်အေး တကိုယ်လုံး သူမ အ ပေါ်ဆွဲတင် သည်။ ပေါင် နှစ်ချောင်း တအားကားပြီး သူ့ဟာကို လက်နဲ့ ကိုင်၍ သူမဟာထဲ တေ့သွတ်ပေးလေ၏။ ကျော်အေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အား အရမ်းကို ကောင်းတာကိုး။

သူ့တသက် ဒါ ပထမဆုံး။ ဘယ်လိုကောင်းတယ်ဆိုတာ ကျော် အေး မ ပြောတတ်တော့ပါ။ တ ချောင်းလုံး ကို ေ ကာင်းလှပါ၏။ ကောင် မကြီးက သူ့ကျောတွေကို သိုင်းဖက် ပွတ် သပ်ပေးသည်။ သူ့ရင် ဘတ်က စော်ကြီး၏ နို့အိ အိ နွေးနွေးကြီးတွေနှင့် ဖိကပ်နေသည်။ သူက နို့ကြီးတွေကိုလည်း အလွတ်မ ပေးချင်။ ကိုင်သည်။ စို့သည်။ စော်ကြီးက သူနို့စို့နေစဉ် သူ့တင် ပါးတွေကို လက် နဲ့ ပတ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်သည်။ သူမ ကလည်းအောက် က နေ ကော့သွင်းသည်။ မြုပ်ကနဲ မြုပ်ကနဲ ဝင် ၏။ အ မေ။ အမ လေး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး ရယ်။ ဆောင့်ပါဦး။ မမ ေ–ာက် –ုတ်ကြီးကို အတင်းလုပ်ပေးပါ။ ကောင် မကြီးစကားတွေက ကျော်အေးစိတ်တွေ တဝုန်းဝုန်း ထကြွစေသည်။ သို့နှင့် ဆရာ လူပျိသိုးကြီး ပြောသည့် ပုံစံကို သူ ယူ လိုကျ၏။ သူက ကုတင်ပေါ်က ဆင်း။

မြေမှာရပ်။ စော်ကြီးအောက်ပိုင်းကို ကုတင်စောင်းထိ ဆွဲယူ ကာ ပေါင် တ ချောင်းကို မြှောက် သူ့ပုခုံးနဲ့ ထမ်း ၏။ကျန်ခြေကို ဘေးဆွဲကားကာ သူ့လက်နဲ့ ကိုင် ထားသည်။ ကောင် မကြီးဟာကြီး လုံးဝ ကားကားကြီးပေါ်လာ သည်။ အဲသည် အထဲ သူ့အ ချောင်းကို အ သေ အ ချာ ထည့် လုပ်တော့သည်။ စိုက်ကနဲ စိုက်ကနဲ ဝင် ဝင် သွား၏ ။ သူဆောင့်လိုက်တိုင်း ကောင် မကြီး၏ ကိုယ်ကြီး လည်း အ ပေါ်ကိုမြောက် မြောက် ပါသွားသည်။ တအင့်အင့် ညည်းရင်း မျက်နှာတွေ ရှုံ့တွ၍ ခံ ပါ လေသည်။ အ တော်လေးကြာတော့ သူ ပြီးချင် လာသည်။ ထိမ်းသော်လည်း မရ ။ ထို့ကြောင့် ဒလကြမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လုပ်တော့သည်။ အား အား ကောင်းလိုက်တာ ။ ပြီးတော့မယ် မမ။

ကော့ပေးဦး အား ။ ကော့လိုက်ဦး။ စော်ကြီးလည်း သူ့ကို သိုင်းဖက် လှုပ်သွင်း ခံရင်း ပျော့ကြသွားပါသည်။ဤသို့ဖြင့် ထိုညမှ စ၍ ကျော်အေး တ ယောက် မမိုးမိုးကို ပုံမှန် သွားဝါးပါ ၏။ သို့သော် ၃ လ ကျော်ခန့်ကြာတော့ မမိုးမိုးက ဂွင် ပြောင်းလေသည်။ က လေးမုန့်ပေး ခံသည် အ ပြောခံရမည်စိုး၍လော၊ သူမက သည်ကိစ္စမျိုး နဲ့ပတ်သက်လျှင် သူတပါးကို ချိုးချိုးဖဲ့ဖဲ့ ပြောခဲ့သ ဖြင့် ပြန် အ ပြောခံရမှာ ကြောက်၍လော မသိ ၊ မြို့က ထမင်းဆိုင် မှာ သွားအလုပ်လုပ်လေသည်။ မျကာပါ။ မမိုးမိုးတ ယောက် မြို့မှာ နီးစပ် ရာ ယောက်ျား တ ကာနှင့် လိုက်အိပ်နေသည် ဆိုသည့်သတင်း ကြား ရပါချေသတည်း