ဟေ့ကောင်။ စော်ကြီးက မင့်ကို တဘက်သတ် ကြိုက်လို့ပေးတိုင်း စွတ်စွတ် ဝါးမနေနဲ့။ မင်းသူ့ကို အတည်ယူနိုင် မှာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဒါမျိုးက တချိန် ဝဋ်လိုက် တတ်တယ်ကွ။ အတူသောက် သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ပြောစကား။ ပြောဖန် များလာတော့ ဇော်ကြီး စဉ်းစားရ လေပြီ။ သူတို့ ပြောတာလည်း မှန်သည်။ သူသည် မသက်ကို အတည်မယူနိုင်။ ဇော်ကြီးသည် ရေခြံစုရွာက ကောင်မတွေ ကြားမှာ စတားတယောက် ဖြစ်သည်။ ရုပ်ကလည်း သန့်သလို တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားဖြစ်သည်။ မိဘကလည်း စီးပွားရေး ကောင်းသည်။ မသက်ရဲ့ ဘဝပေး အခြေအနေက ပြောပြရမှာ အားနာစရာ ကောင်း၏။ ရုပ်ကြီးက တော်တော်နာသည်။ ကြည့်ချင်စရာ မရှိ။ စီးပွားရေးက အဆင်မပြေ။ အမေအိုကြီးကို လုပ်ကိုင်ကျွေး နေရပြန်သည်။ ဇော်ကြီးကို အချောအလှ ကောင်မလေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည် ကြိုက်ချင်နေချိန်၊ မသက်ကို ပိုးပန်းတာဆိုလို့ မုဆိုးဖို သက်ကြားအို တွေလောက်ပဲ ရှိသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဇော်ကြီး နှင့် မသက် အဘယ်ပုံ ဆုံခဲ့ကြပါ သနည်း။
ဇော်ကြီး ၁၀တန်း ကျောင်းသားဘဝ အပြာစာအုပ် ခိုးဖတ်ပြီး လုပ်ချင်လာ၏။ ရွာထဲ လျှောက်တွေး ကြည့်တော့ သူ့ထက်အသက် ၇နှစ်လောက် ကြီးသော မသက်ကိုမှ သွားအာရုံရသည်။ မသက်က ရုပ်နာပေမဲ့ ဘော်ဒီက တအားတောင့်သည်။ နို့ကြီးတွေက ကြီးမား တောင့်ကား နေသလို ဖင်တွေက နောက်ကို ကော့ထစ်နေသည်။ လမ်းသွားရင် လှုပ်ခါ ခုန်ပေါက် နေသည်။ သူမ ဘော်ဒီကို မစွဲတဲ့ ကျားမရှိ။ ပိုက်ဆံမရှိ မျက်နှာမွဲမို့ ညည သူမအိမ်ထဲ ဝင်ချောင်းသူတွေ ရှိသည်။ မသက်က တမျိုး။ အဲ့ကောင်တွေကို ရေထမ်တဲ့ ထပိုးနဲ့ လိုက်ရိုက်ပစ်သည်။ အလွယ်စားတော့ မဟုတ်။ သို့သော် ဇော်ကြီးနဲ့ ကျတော့ တည ဇော်ကြီးက အရက်တဖြတ် သောက်၊ အူရိုင်းမူး မူးပြီး ဗီဒီယို ကြည့်ပြန်လာတဲ့ မသက်ကို လူပြတ်သော လမ်းချိုး အမှောင်မှာ အသားလွတ် ဝင်လုံး၏။ မသက်က လက်နှိပ်မီးနဲ့ ထိုးကြည့်။ ဇော်ကြီးမှန်း သိတော့ ချော့မော့ တောင်းပန်သည်။ မရ။ သို့နှင့် အေးအေး ဆေးဆေး စကားပြောနိုင်ရန် ဇော်ကြီးကို သူမအိပ်ယာထဲ ခေါ်မေးသည်။ နင်က ငါ့ကို တကယ် လက်ထပ်ယူမှာလား။
ဇော်ကြီးက မယူနိုင်ကြောင်း။ ဒါပေမဲ့ ချစ်တာတော့ အရမ်းချစ်ကြောင်း ပလီသည်။ မသက်က ပြန်တော့ဟု ဇော်ကြီးကို နှင်လွှတ်သည်။ ဇော်ကြီးက မပြန်။ ဒါပေမဲ့ ဆက်တော့ မလုံးရဲ။ ထမ်းပိုးစာ မိကြသူတွေ အကြောင်း သူကြားဘူးသည်။ သို့သော် ဇော်ကြီးက မာယာများသည်။ အကင်္ျီချွတ်နဲ့ မသက် ကုတင် ခြေရင်းမှာ အိပ်နေသည်။ ဆောင်းတွင်းဆိုတော့ တော်တော်ချမ်း၏။ သို့သော် ဇော်ကြီးက ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ အိပ်၍ ဆန္ဒပြနေဆဲ။ နာရီဝက်လောက် ကြာတော့ မသက် အိပ်ယာထဲက ထလာပြီး ဇော်ကြီးကို စောင်ခြုံပေးသည်။ အဲ့မှာသူက မသက်ကို အတင်းဆွဲဖက် နမ်းသည်။ ကျနော့ အချစ်ကို တန်ဖိုးမထားဘူး ဘာညာပြောပြီး စိတ်နာလို့ ကြမ်းတာ ရမ်းတာလိုလိုနဲ့ မသက်ကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲ၏။ မသက် မရုန်းတော့ပါ။ ဇော်ကြီးက သူမ၏ အဝတ်အစားတွေ ဆွဲချွတ်တော့လည်း အသာတကြည်။ ဘော်လီ ချွတ်တော့ နို့က တအား ကြီးနေ၍ အပေါ်ဆွဲ ချွတ်မရ။ မသက် ကိုယ်တိုင် နောက်ကျောက နှိပ်သီး ဖြုတ်ပေးပါသည်။ ဇော်ကြီး ပျော်လိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း ။မသက်ရဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး အံ့သြနေမိသည်။ တော်တော်ကြီးသည်။
ဒါပေမဲ့ ပျော့ကျမနေ။ သူ အသားကုန် ဆုပ်ညှစ်တော့ အမလေးတော့ ဟု မသက်က တိုးတိုး အော်သည်။ ဇော်ကြီးက မသက် ပေါင်ကြား နေရာယူတော့ မသက်က ပေါင်ကို ကားမြှောက် ပေးသည်။ ထို့နောက် ဇော်ကြီး ဟာကို လက်နဲ့ ကြင်နာစွာ ကိုင်ပြီး သူမဟာထဲ အသေအချာ ချိန်ပေးပြန်သည်။ ဇော်ကြီးအတွက် ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ။ အဖျားလေး ဝင်ကာရှိသေး ကောင်းလွန်းလှသည်။ ဇော်ကြီး မနေနိုင်၍ အရင်းထိ ဆောင့်သွင်း လိုက်သည်။ အား အသာလုပ်ပါ။ နာလိုက်တာဟယ်။ တကယ်ပင် မသက်ဟာထဲက သွေးစနည်းနည်း ထွက်လာသည်။ ဇော်ကြီးက နွားသိုးကြိုးပြတ် အုပ်ပါသည်။ တကယ်လည်း ချစ်တာ မဟုတ်တော့ မညှာ။ မသက် နို့ကြီးတွေ အားနဲ့ဖျစ်ညှစ် ဆုပ်ဆွဲ ကိုင်သလို ပေါင်၂ချောင်းကို နို့ပေါ်ထိ ကပ်သွားအောင် အတင်းဖိပြီး အပေါ်ကို ကြွဖောင်းမို့လာတဲ့ မသက်ရဲ့ ဖူးဖူးရွရွ ဟာကြီးထဲ အားမနာတမ်း ထိုးသွင်းကာ ဆောင့်လုပ် ပစ်လိုက်သည်။ အား အမေ့ ဟင့် နာတယ်။
ကျွဲတကောင်လို တောင့်တင်း ကျစ်လစ်ပါသည် ဆိုသော မသက် ငိုယူရ သည်အထိ ဇော်ကြီး ကြမ်းခဲ့ပါသည်။ ဇော်ကြီး စိတ်ကြိုက် နွှာပြီး မောကာ မသက် နို့တွေပေါ် မျက်နှာမှောက် နှပ်နေစဉ် မသက်က သူ့နားနား ကပ်ပြောသည်။ ငဇော် နင့်ကိုငါ တကယ်ချစ်တယ်။ နင်ငါ့ကို မချစ်ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်။ ဒါပေမဲ့ နင်မိန်းမ မယူသရွေ့ ငါ့တကိုယ်လုံး နင့်ကိုပေးမယ်။ တခြား ဘယ်သူ့ကိုမှ ငါ မပေးဘူး။ သစ္စာဆို ဝံ့တယ်။ ဒါဆို ငါနင့်ကို ဘယ်လောက် ချစ်တယ်ဆိုတာ သိရောပေါ့တဲ့။ မသက်သည် ပြောတဲ့အတိုင်း ဇော်ကြီးကို ပေးခဲ့ပါသည်။ ဇော်ကြီး အသားကုန် ဝါးလာခဲ့သည်မှာ ယနေ့ဆိုလျှင် ၅နှစ်နီးပါး ရှိပြီ။ ဇော်ကြီး ချိန်းတဲ့နေရာ မသက်လာ၍ ခံသည်။ ဘုရားဝင်းထဲ၊ ပြောင်းခင်းထဲ၊ အိမ်သာထဲ၊ တခါတခါ ကန်မှာ ရေလာချိုးရင်း တွေ့ရာက နှာထပြီး နီးရာခြုံပုတ်ထဲ ဆွဲခေါ်လုပ် လျှင်လည်း ခံခဲ့သည်။ ပုံစံကလည်း မျိုးစုံသည်။ တခါတလေ မူးမူးနှင့် ပါးစပ်နဲ့ ပြီးအောင် လုပ်ပေးဆိုလဲ မသက် လုပ်ပေးသည်။ အတတ်ဆန်းပြီး နို့၂လုံးကြား လုပ်ချင်သည် ဆိုလည်း ပြီးအောင် ကြိုူးစား လုပ်ပေးရှာသည်။
သို့သော် တခုတော့ ချွင်းချက် ကျန်သည်။ တညမှာ ဇော်ကြီးက မသက်ဖင်ကို လုပ်ဖို့ တေ့တော့ မသက်က တောင်းပန်သည်။ ကွဲတတ်တယ်လို့ ကြားဘူးသဖြင့် သူမ ကြောက်သည်တဲ့။ ဇော်ကြီး အတိတ်တွေ ပြန်တွေးပြီး မသက် သူ့အပေါ် ကောင်းခဲ့တာတွေ မြင်လာ၏။ သူက အတည်ယူဖို့ မှန်းထားတဲ့ ကောင်မတွေက မသက်လို မဟုတ်။ သူ့ကို အပေါ်ပိုင်းလောက်ပဲ ပေးသည်။ အောက်က ဟာကိုတော့ လက်ထပ်ပြီးမှ လုပ်တဲ့။ ဈေးကိုင်သည်။ ထိုမျှမက သူတို့မှာ ဇော်ကြီးအပြင် လိုလိုမယ်မယ် ချိတ်ထားတဲ့ ဘဲတွေ ရှိသေးသည်။ မသက်ကတော့ သူမှသူ တယောက်ထဲ။ တညက ဇော်ကြီး မသက်ကို လုပ်ရင်း စနောက်လိုက်သည်။ ရွာကို ဟိုတလောကမှ ရောက်လာတဲ့၊ မြို့က ဇာတ်အဖွဲ့ တခုမှာ လက်ထောက်မင်းသား ဖြစ်နေတဲ့ကောင်။ အဲ့ကောင်က အမကို ကြိုက်လို့တဲ့။ အရက်ဝိုင်းမှာ ပြောနေတာ။ သူ့ကို ပြန်ကြိုက်လိုက် ပါလား။ ကျနော့ ထက်လည်း ချောတယ်လို့။ မသက်က ဇော်ကြီးပါးကို ခပ်နာနာ ရိုက်လိုက်သည်။
ငါ့ကို နောင်ဘယ်တော့မှ ဒါမျိုး မပြောနဲ့။ ငါက တစ်သက်မှာ တစ်ယောက်ပဲ ချစ်မှာ မှတ်ထားတဲ့။ ဟုတ်တယ် ငါ့ကို တကယ်ချစ်တာ မသက်ပဲလို့ ဇော်ကြီး တွေးလိုက်သည်။ ရုပ်က အရေးမကြီးဘူး။ အချစ်က အဓိက ကျတယ်။ ငါ မသက်ကိုဘဲ အတည် ယူတော့မယ်ဟု ဇော်ကြီး ဆုံးဖြတ် လိုက်လေသည်။ မှောင်မိုက်သော ည။ တရွာလုံး အိပ်မောကျ တိတ်ဆိတ် နေပါသည်။ ဇော်ကြီးသည် မသက်ကို သူလက်ထပ် ယူမည့်အကြောင်း ပြောဖို့ သွားလေသည်။ အင်း သူ့ခမျာ ဘယ်လောက် ဝမ်းသာ ရှာမလဲ။ ငါလည်း နောက်ဟာမတွေ လိုက်ဘူးနေတာနဲ့ သူ့ဆီ မရောက်တာ ကြာပြီ။ ဒီည အတိုးချ ဆော်ရမှာပဲလေ။ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက် သွားနေကျမို့ မှောင်မဲသော်လည်း မသက် အိမ်ထဲသို့ ဇော်ကြီး အလွယ်တကူ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ မသက် အံ့သြသွား စေချင်၍ အချက် မပေးတော့ပဲ သူမ အခန်းထဲ အသာဝင် လိုက်သည်။ ဟင်! မသက် ဘဲတစ်ပွေနဲ့ ညိနေပါလားဟ။ ဟုတ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား။
လက်နှိပ်မီးရောင် မှိန်မှိန်လေး အောက်တွင် မြင်ရသည်မှာ မှားစရာ မရှိပါ။ မသက်သည် မြို့က ပြဇာတ် မင်းသား၏ ရင်ခွင်မှာ ပြုံးရွှင် ကြည်နူး နေပါသည်။ ဟိုလူရှုပ် ကြာသမားက ဘယ်လို ညုလိုက်သည် မသိ။ သူမ တခစ်ခစ် ရယ်နေ၏။ ဟိုကောင်က သူမ ဘော်လီကို အသာဖြုတ် ချွတ်ကာ ဘေးဖယ် ချလိုက်သည်။ ပေါ်ထွက်လာသည့် ကြီးမား မို့မောက် နေသော နို့ကြီးတွေကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်နေသည်။ အသီးဖျား လေးတွေကို လက်မ လက်ညှိးနှင့် ညှပ်ချေပေး နေသည်။ မသက်၏ မျက်နှာမှာ ကြည်နူးမှုတွေ မြင်နေရသည်။ သူမ လက်တွေက ဟိုကောင့်ဟာကို တရွရွ ဆုပ်ကိုက်ကာ လျှောတိုက် ပေးနေသည်။ ဟိုကောင်ကလည်း ပလီသည်။ မသက်၏ မလှပသော မျက်နှာကို အမြတ်တနိုး ကစ်ဆင် ဆွဲလိုက်သည်။ မသက်က အရမ်းတက်ကြွ လာပြီး ဟိုကောင့်ကို အတင်း ပြန်ဖက် ထားသည်။ ထို့နောက် ဟိုကောင်က မသက်ကို ကုတင်ပေါ် ကုန်းခိုင်းသည်။ မသက်က ဖင်ကားကားကြီး မိုးပေါ် ထောင်နေအောင် ကုန်းသည်။
ဟိုကောင်က နောက်က နေရာယူပြီး မသက် ဟာကြီးကို သူ့အချောင်းထိပ်နဲ့ ထိပွတ်ဆွတော့ မသက်က မောင်လေး ဖင်ကို လုပ်ချင်လဲ လုပ်လေ မမ ခွင့်ပြုတယ်တဲ့။ ဟိုကောင်ကလည်း ကောင်းသားပဲ မမနဲ့ တွေ့ရခိုက်လေး မျိုးစုံ ပျော်ရတာပေါ့ ဆိုပြီး အပေါက် ပြောင်းဆွသည်။ မသက် ဖင်ပေါက်ဝပေါ် တံတွေးတွေ ထွေးချသည်။ မသက်က လက်နောက်ပစ်ပြီး ရွှဲနေအောင် လိမ်းလိုက်သည်။ ဟိုကောင်က သူ့ဟာကို တံတွေး လိမ်းကာ မသက်ဖင်ထဲ စထည့်လိုက်သည်။ အမလေး မသက်က ထအော်သည်။ ဟိုကောင်က ပြန်နှုတ်ပြီး တံတွေး ထပ်ဆွတ်ပြီး နောက်တခါ ထပ်ထည့်သည်။ မသက်ဖင်ကြီး ကော့တက် လာသော်လည်း မအော်တော့။ ဟိုကောင့်ဟာက တဖြေးဖြေး မြုပ်ဝင်သွားသည်။ အား ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်။ ကြပ်ထုပ် နေတာပဲ။ မသက်က မောင်လေးတို့ ယောက်ျားတွေ ကြိုက်တယ် ကြားဘူးလို့သာ ပေးရတာ။ မမ အရမ်း ကြောက်တယ်တဲ့။ ဟိုကောင်ကလည်း ဒါကြောင့် မောင်လေးက မမကို အရမ်းချစ် နေရတာပေါ့။ အပြန်အလှန် ညုနေကြ၏။
ဇော်ကြီး နားကြားပြင်း ကပ်နေစဉ်မှာပဲ ဟိုကောင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချသည်။ သူ့ရဲ့ တုတ်ခိုင် မဲနက်သော အချောင်းကြီးနဲ့ မသက်ဖင်ထဲ စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက် နွှာနေသည်။ မသက်က အရမ်း တောင့်လို့သာ ခံနိုင်ပေသည်။ လဲကျသွား မတတ် လူးခါနေသည်။ နို့ကြီးတွေလည်း တအား လှုပ်ရမ်း နေသည်။ ဟိုကောင်က ခနခန နောက်ကနေ လှမ်းဆွဲ ကိုင်သည်။ တဖြည်းဖြည်း ကြမ်းလာ မြန်လာသည်။ ဆောင့်သွင်း လိုက်တိုင်း တပြွတ်ပြွတ် မြည်သံ ထွက်လာသလို မသက် ပါးစပ်ကလည်း အင့် အင့် အသံ ကြားနေရသည်။ အား ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်။ ဆောင့် ဆောင့် ပြီးတော့မယ် အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ မသက်ရဲ့ အသံ။ အ အ ဆောင့်ပါ ဆောင့် မမလည်း တအား ကောင်းနေတယ်။ အတော်ကြာတော့ အပေါ်က ကောင်က ပျော့ကျ သွားပြီး မသက်ပေါ် မှောက်ချကာ ငြိမ်သွားသည်။ ၂ယောက်သား မှောက်လျက် ထပ်နေကြ ပါသည်။ ဇော်ကြီး ခြေဖော့၍ ပြန်ထွက် လာခဲ့သည်။ နင့်တယောက်ကိုပဲ ငါချစ်တယ် ဆိုသော မသက် စကားတွေ သူပြန်ကြားမိသည်။ အင်း တော်ပါသေးရဲ့ အချိန်မှီ သိလိုက်ရလို့။