ကျနော်ခု ၁၇ရှိပြီ။
ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။
စော်မချဖူးသေးပါ။
ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။
ထန်လည်းထန်သည်။
မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။
ကလေး၂ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။
ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။
ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။
အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။
နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။
အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။
အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။
ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။
အဖေက မာနကြီးသည်။
ဒေါသကြီးသည်။
အမေကို ကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။
ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ ထားလိုက်သည်။
အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။
အမေ့ကိုတွေ့ချင်ပေမယ့်အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ မေးလျှင်လည်း အရိုက်ခံရသည်။
ထိုကြောင့်မမေးရဲ။
ကြာကူလီဘဲကြီးလည်း ခြေထောက်ကျိုးပြီးမယားခိုးမှုနဲ့ထောင်ကျသည်။
အဖေလည်းရိုက်မှုနဲ့ထောင်ကျသည်။
၆လကြာတော့ လွတ်ငြိမ်းနဲ့တိုးပြီးပြန်လွတ်လာသည်။
နောက်၃နှစ် လောက်ကြာတော့ မိန်းမထပ်ယူသည်။
မိထွေးဆိုပေမယ့်ကျနော့်ကိုချစ်သည်။
သူများမိထွေး တွေလိုမနှိပ်စက်။
အဖေတို့က၃၀ကျော် လုပ်နိုင်တဲ့အရွယ်တစ်ခုလတ်တွေဆိုတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာ ဘုလိုက်ကြတာမှ တဂျိန်းဂျိန်း။
ကျနော်အိပ်နေပြီထင်ပြီး ဘုနေကြတာ။
ထရံသာခြားပေ မယ့် ဝါးကြမ်းခင်းဆိုတော့ တစ်ဆက်တည်းလေ။
ကျနော် ငလျင်လှုပ်သည် ထင်၍ကုန်းထသည်။
ပြီးမှအဖေတို့အခန်းထဲမှ တဘွတ်ဘွတ် တဘတ်ဘတ် ကြားတော့မှ အဖေနဲ့မိထွေးလိုးနေကြမှန်းသိရသည်။
ကျနော်လည်းလူပျိုဖြစ်ကာစအချိန်ဆိုတော့ ဆန်ကျင်ဘက်လိင်ကိုသိလိုသည်။
ညတိုင်း စောစောအိပ်ယာဝင်ပြီး အဖေတို့လိုးတာနဲ့ ထချောင်းတော့သည်။
မိထွေးစောက်ဖုတ်ကိုမြင်တာများ ပြီးလိုးချင်စိတ်တဖွားဖွားပေါ ်လာသည်။
ဂွင်းထုထုပစ်ရ သည်။
အဖေမရှိတဲ့ညတွေဆိုမိထွေးကိုတက်ကြံချင် စိတ်ဖြစ်မိသည်။
တစ်ည အဖေလည်းမရှိ နယ်ကိုခရီးထွက်နေချိန် အငယ်၂ယောက်လည်းအိပ်ချိန်။
မအိပ်နိုင်ကြသေးတာက ကျနော်နဲ့မိထွေးသာ။
မိထွေးကအခန်းထဲမှာ ထဘီလှန်ပြီးပွတ်နေသည်။
အဖေမရှိတာ၁ပတ်ရှိပြီလေ။
သူလည်းဆာနေပြီ။
ကျနော်လည်း ထရံပေါက်ကနေချောင်းပြီးဂွင်းရိုက်နေရ သည်။
ကျနော်မျက်လုံးမှိတ်ပြီးထုနေတုန်း မိထွေး ကျနော့်အနားရောက်နေတာမသိ။
ဝါးကြမ်းလှုပ်တာကို ကလေးတွေအအိပ်ဆိုးလို့လှုပ်တယ်ပဲထင်တာ။
“အောင်ထူး နင်မဟုတ်တာတွေ တက်နေတယ် ဟုတ်လား”မိထွေးအသံကကျနော့်ခေါင်းကိုမိုးကြိုးပစ် လိုက်သလိုပင်။
“ဟာ ဒေါ်လေးခင် ကျနော် ကျနော်”
“လိုက်ခဲ့စမ်း ငါ့နောက်ကို ငါအိပ်သာသွားမလို့”
“ဟုတ် ဟုတ်”
ကျနော်လည်း သူ့နောက်ထလိုက်ခဲ့ရသည်။
မိထွေးကကြောက်တတ်တော့ ညဘက်အိမ်သာ ဘာညာသွားရင် အဖော်ခေါ ်တတ်သည်။
ကျနော်လည်း အိပ်သာရှေ့မှာစောင့်ရင်း အဆူခံရမှာကိုတွေးပူနေမိသည်။
မိထွေးကအပေါ့သွားပြီးပြန်ဆင်းလာသည်။
“နင်သွားအုန်းမှာလား သွားလေ”
“ဟုတ်”
ကျနော်လည်းအပေါ့သွားပြီးပြန်ဆင်းလာသည်။
“နင် ဘယ်အချိန်ကတည်းကဂွင်းထုတတ်နေတာလဲ”
“မ မ မကြာသေးပါဘူးဒေါ်လေးခင်”
“ငါတို့လုပ်နေတာတွေ နင်ချောင်းတယ်မှတ်လား”
“ဗျာ ဒေါ်လေးဘယ်လိုသိ”
“သိတာပေါ့ နင်ထရံကိုလရည်နဲ့ပန်းထားတာလည်း သိတယ်”
“———”
“ငါခဏခဏပြန်ဆေးနေရတယ် နောက်ဆိုထရံကို မပန်းနဲ့”
“ဟုတ် ဟုတ် ဒေါ်လေးခင် ဟီးးး”
“ထိုင် ဒီမှာ နင့်လီးပြစမ်း ညည ငါ့စောက်ပတ်ချောင်းပြီး ထုနေတဲ့လီး”မိထွေးက ကျနော့်လီးကြည့်မယ်ဆိုလို့ အံသြသွားသည်။
အဖေ့နဲ့မလိုးရတော့သူဆာနေတာ သိသည်။
ကံကောင်းလျှင် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး လိုးဖို့ဖြစ်လာနိုင်တာမိုကျနော်လည်း ပုဆိုးကိုလှန်ပြ လိုက်သည်။
ကျနော့်လီးကိုဓာတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်သည်။
ကျနော်ထိုင်နေတာက အိမ်နောက်ဖေးက ကွပ်ပစ်မှာ။
ဘေး၂ဘက်ကို နီပြာစတွေကာထားတော့ ဘေးခြံတွေကကြည့်လျှင်မမြင်နိုင်။
“အကြီးကြီးပါလားနင့်ဟာက အရွယ်နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး နင်ဆေးတွေဘာတွေ ထိုးထားသေးလား”
“မထိုးပါဘူးဗျ သူ့ဟာသူကြီးနေတာ”
အမှန်တော့ ရပ်ကွက်ထဲကလူပျိုကြီးပြောပြလို့ မုန့်ညှင်းဆီစစ်စစ်ရှာပြီး လိမ်းပြီးသထားတာပါ။
အရှည် ၈လက်မကျော်ပြီး ရုပ်ပျိုဘူးနီးပါးတုတ်သည်။
မိထွေးက ကျနော့်ဘေးထိုင်ပြီးလီးကိုကိုင်ကာကုန်းစုပ် တော့သည်။
ရုတ်တရက်ဆိုတော့လန့်သွားသည်။
ကျနော့်ကိုဆူမယ်ထင်ထားတာ ခုတော့မဆူဘဲ လီးစုပ်နေလေပြီ။
ကျနော်လည်းခါးကော့ပြီးမိထွေးရဲ့ ပုလွေအရသာကိုခံနေသည်။
ခဏကြာတော့ ပက်လက်လှန်ကာ ထဘီကိုခါးအထိလှန်ပြီးကျနော့်ကို လိုးခိုင်းတော့သည်။
“အောင်ထူး နင်မိန်းမလိုးဖူးလား”
“ဗျာ မလိုးဖူးဘူး ဒေါ်လေး”
“အာ့ဆိုလိုးစမ်း ငါ့ကို”
“ဟုတ် ဟုတ် ဟိုလေ အဖေသိသွားရင်”
“ခု နင့်အဖေရှိလို့လား ရှိတော့လည်း မသိအောင် လိုးမှာပေါ့ဟဲ့ လိုးစမ်းပါတွေးပူမနေနဲ့”
ကျနော်လည်း ကားပေးထားတဲ့ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာ အဖုတ်ပြဲပြဲကြီးအဝမှာလီးတေ့ပြီးတစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့် တော့သည်။
ကလေး၂ယောက်မွေးထားတာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ကျယ်နေသည်။
အဖေရှိရင်ညတိုင်း လိုးနေကြတာကြောင့်လည်းပါမည်။
ကျနော့်ဝါးရင်းတုတ်နဲ့တော့အံကိုက်ပင်။
ကျနော်ကျောင်းမှာပုဆိုးကျွတ်ကျတုန်းက မြင်ဖူးသူအာလုံးက ကျနော့်ကိုဝါးရင်းတုတ်အောင်ထူးဟု ုအမည်ပေးလိုက်ကြသည်။
“ဖွတ် ပလွတ် ပလောက် ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဘွတ်”
“အမေလေးဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါဟဲ့နင်ဟာက အတုတ်ကြီး အိုး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အား အအအ”
ကျနော်လည်းစကားပြန်မပြောဘဲ ကျုံးလိုးနေသည်။
လဥတွေကဖင်ဝကိုတဖတ်ဖတ်ပြေးရိုက်နေသည်။
မိထွေးနို့ကြီးတွေကိုလက်၂ဖက်နဲ့ဆွဲကာ အချက်၅၀လောက်ကြုံးလိုးလိုက်ပြီးအဖုတ်ခေါင်းထဲ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
တစ်ခါမှမလိုးဖူး တော့ ၅မိနစ်လောက်ပဲကြာသည်။
ပထမဆုံးလိုးဖူးတာ ဖြစ်တော့သုတ်ကိုမထိန်းနိုင်ေ်သး။
မိထွေးပြီးမပြီးတော့မသိ ကျနော့်တော့တော်တော် ်ကောင်းသည်။
သူလည်းကျနော်လိုးနေတုန်း ၂ခါလောက်ကော့ကော့တက်တက်လာသည်။
ကျနော် မိထွေးအပေါ ်မှိန်းနေပြီး လောကစိမ်းစည်ကို ငြိမ်ပြီးခံစားနေလိုက်သည်။
သူလည်းငြိမ်နေသည်။
“ကောင်းလိုက်တာ အောင်ထူးရယ် နင့်ဟာကြီးက ငါ့အဖုတ်ထဲပြည့်ကြပ်နေတာပဲ”
“ကျနော်လည်းကောင်းတယ်ဒေါ်လေး နောက်လည်း လိုးမယ်နော်”
မိထွေးအကျီ ၤလှန်ပြီးနို့ကြီးတွေကိုစို့နေလိုက်သည်။
“အင်း လိုးပေါ့ ခုအခန်းထဲသွားလိုးကြမယ် ထ”
“ဘလွတ် ဘွတ်”
လီးကအတောင်သိပ်မကျဘဲ ခပ်ငိုက်ငိုက်ဖြင့် အဖုတ်ထဲမှထွက်လာသည်။
အရည်တွေ လရည်တွေပေပွနေတဲ့လီးကိုစုပ်ပြီး သန့်ည်။
ရှင်းရေးလုပ်ပေးသည်။
တောင်ချင်နေတဲ့ လီးက မတ်ခနဲထောင်လာသည်။
“ဟင်းမလွယ်ဘူး လီးက မတ်ခနဲထောင်လာသည်။
“ဟင်းမလွယ်ဘူး ခုလေးတင်လိုးပြီးတာ ခုပြန်ထလာပြီ”
“ဟီး အာ့ ဒေါ်လေးခင်ကို လိုးချင်လို့နေမှာပေါ့ဗျ”
“ဟင်း သေနာလေး ကဲဟယ်”
“အ ဒေါ်လေး နာတယ်”
ကျနော့်ဒစ်ကိုကိုက်လိုက်တာလေ။
ပြီးတော့ ကျနော့်ကို ဓာတ်မီးကိုင်ခိုင်းပြီးို စည်ပိုင်းဘေးထိုင်ပြီးသူ့အဖုတ်ကြီး ကိုရေဆေးသည်။
အထဲမှ လရည်တွေကိုညှစ်ထုတ် နှိုက်ထုတ်သည်။
အိမ်ပေါ ်တက်ပြီး အခန်းထဲဝင်ကြသည်။
မိထွေးနဲ့အဖေ ညတိုင်းလိုးနေကြအခန်းမှာ မိထွေးကိုလိုးရမည်ဆိုတော့ရင်တော့အခုန်သား။
အခန်းထဲမဝင်ခင်အိမ်ရှေ့က ကလေးနှစ်ယောက်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သေးသည်။
သူတို့မောင်နှမက အိပ်တာမှသိုးလို့။
အဖေတို့ခြင်ထောင်ထဲဝင်ဖို့ခြင်ထောင်မလိုက်တော့ ကြိုရောက်နေတဲ့မိထွေးက ပက်လက်ပေါင်ကားပြီး ကြိုဆိုနေလေသည်။
အဝတ်ကလည်းချွတ်ထားသည်။
ကျနော်လည်း အဝတ်တွေချွတ်လိုက်ပြီး မိထွေးပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်လိုက်သည်။
လန်ပြဲလိပ်တက်နေတဲ့ကြွက်နားရွက်တွေကိုဖြဲကာ အစိကို ကုန်းစုပ်သည်။
လူပျိုကြီးရဲ့ အပြောသင်ခန်းစာကို ခုတော့ လက်တွေ့အသုံးချပြီလေ။
မိန်းမချရင် သူတို့အဖုတ်ကို ကုန်းသာယက်ပေး ဖင်ဝပါယက်ပေးရင်ပိုကောင်းတယ်
လိုးရင်စိမ်သာလိုး ခပ်ကြာကြာနဲ့ကြမ်းကြမ်းလိုး
အဲ့အတိုင်းလိုးလို့ အဲ့မိန်းမ မင့်ကိုမဆွဲရင် မင်းစီးတဲ့ဖိနပ်နဲ့ငါ့ပါးသာလာရိုက်ဆိုတဲ့စကားက နားထဲကြားယောင်လာသည်။
ခုနက ကြာကြာမလိုးနိုင် ခဲ့တာတော့မကြေနပ် ခုတစ်ချီတော့ကြာကြာလိုးနိုင်အောင်ထိန်းရမည်။
ဖင်ဝမှအစိအထိအောက်မှအပေါ ်ပင့်ယက်သည်။
မိထွေးက ကျနော်ဆံပင်တွေဆွဲကာ စောက်ပတ်ကြီးနဲ့မျက်နှာကိုပွတ်သည်။
ဖင်ဝကို ဝလုံးဝိုင်း စအိုစူစူကိုဖြဲပြီးလျှာနဲ့လိုးသည်။
“အိုး အောင်ထူးရေ ဘယ်ကိုယက်နေတာလဲ အဲ့ဒါဖင်လေ မရွံဘူးလား”
“မကောင်းလို့လား ဒေါ်လေးခင်ရ”
“ယားတယ်ဟဲ့ ကောင်းတာတော့ကောင်းတယ် အိုး အိုး အအအ”
အသည်းယားပြီးစူနေတဲ့ဖင်ဝကို မနာတနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်သည်။
အဖုတ်ကိုပြန်ယက်ပြီး အစိကိုကိုက်ပြန်သည်။
ဒီတစ်ခါတော့မရတော့ ။
ကျနော်မျက်နှာကိုပူခနဲ့ပင်နေသည်။
သေးတွေပန်းထွက်လာသည်။
ပါးစပ်ထဲပါဝင်ကုန်သည်။
ကမန်းတမန်း ပုဆိုးယူပြီး အဖုတ်ကိုအုပ်ထားလိုက် ရသည်။
သေးကထောင်ပန်းလာတာကိုးဗျ။
“ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားဟားးဟားဟား”
“ဒေါ်လေးရာ ကြိုမပြောဘူးမျက်နှာတွေစိုကုန်ပြီ”
“ငါလည်းမထိန်းနိုင်တော့လို့ပါဟဲ့”
သေးတွေကိုလိုက်သုတ်ကြပြီး မိထွေးကိုလေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။
“ဒေါ်လေး ဖင်ကုန်းပေး နောက်ကနေလိုးချင်လို့”
ဖင်ဝကိုလီးတေ့ပြီးဖိချလိုက်သည်။
ဒစ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဖင်ထဲဝင်သွားသည်။
“ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် အမယ်လေးသေပါပြီအောင်ထူးရယ် ဖင်ဟဲ့ဖင် စောက်ပတ်မဟုတ်ဘူး ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ် နာတယ်ဟဲ့
ငါဖင်မခံဖူးဘူးဟဲ့ နင့်အဖေတောင်ဖင်လိုးဖူးတာမဟုတ်ဘူး”
“ဒါဆိုဒေါ်လေးဖင်ကဖင်အပျိုပေါ့ ဖင်လိုးကြည့်ချင်လို့တမင်လိုးတာဗျ တစ်ခါလောက် လိုးကြည့်မယ်ဗျာ နော်ဒေါ်လေး”
“နောက်တစ်ခါမှလိုးပါဟယ် ငါနာလွန်းလို့ပါ ပြန်ထုတ်ပါဆို”
“တစ်ဆုံးသွင်းကြည့်မယ်ဗျာ အဲ့တော့မှမခံနိုင်ရင် စောက်ပတ်ပဲလိုးမယ်ဗျာနော်”
“တားမရလည်းလိုးဟယ် ဖြည်းဖြည်းတော့လိုးနော် နင့်လီးက အတုတ်ကြီးရယ် ငါ့ဖင်ကွဲသွားမယ်”
“ဖင်ကိုမရှုံ့ထားနဲ့ဒေါ်လေးပိုနာလိမ့်မယ်”
ဒစ်ဝင်နေတဲ့ဖင်ဝကိုတံတွေးထွေးချလိုက်သည်။
အတွေ့အကြုံစုံတဲ့လူပျိုကြီးပြောပြထားတဲ့အတိုင်း ကြုံတုန်းလေး မိထွေးဖင်ကိုလိုးသည်။
“ဗြစ်ဗြစ် ဘွတ်”
“အား အအား ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း နာတယ် ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်”
”ဘု ဘု ဗလစ် ဘွတ်”
လီးကတစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားပြီ။
မိထွေးလည်း ခေါင်းအုန်းကိုကိုက်ပြီးတွန့်လိမ်နေသည်။
ဖင်ကြီးတစ်ရမ်းရမ်းနှင့်။
ထောက်ထားတဲ့လက်က မထောင်နိုင်တော့ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။
ကျနော်လည်း ရမ်းနေတဲ့ဖင်ကြီး ဆွဲဖမ်းပြီး ခါးမှကိုင်ကာ ဝင်သလောက်ကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်သည်။
တစ်ချက်ချင်းလိုးနေရင်းအရှိန်ကို ိုနည်းနည်းတင်လိုက်သည်။
ချီးပေါက်သံတွေကတော့ ဆူညံလို့ဗျာ။
“ဘု ဘွတ်ဘွတ်ဗြီးးးးးး ဗလွတ် ဗလောက်ဘွတ်ဘွတ်”
“ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ အောင်ထူးရယ် ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ခံရတဲ့သူကမသက်သာဘူး ဖင်ကိုမီးစနဲ့ ထိုးနေသလိုပဲ”
ကျနော်လည်းဖင်ဝရဲ့ကျဉ်းကြပ်မှုကိုပိုသဘောကျပြီး ဖင်အဆုံးသာ လီးသွင်းပြီးလိုးသည်။
အဆုံးဝင်တော့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်လိုးလိုက်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးပစ်သည်။
မိထွေးလည်းဖင်ခံရတာ ကြိုုက်လာသည်ထင့်။
ဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ် ပေးလာသည်။
“လိုးစမ်း ငါ့ဖင်ကို လိုးစမ်း လိုးစမ်း အိုးအားအီး ဘွတ်ဘုပလွတ်ဘုဘုဘွတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဖတ်ဘု”
ခုနကတစ်ချီကြောင့်ခုတစ်ချီလိုးတော့ပိုကြာနေသည်။
နည်းလမ်းတွေပြောပြတဲ့လူပျိုကြီးကိုလည်း ကျေးဇူးတင်မိသည်။
“ကောင်းလိုက်တာဒေါ်လေးရာ ဖင်ကကြပ်သိပ်နေတာပဲ အီးအား””
“ကောင်းရင်လည်းလိုး ဖင်ပြဲရင်ပြဲပါစေ”
ကျနော်လည်းပိုပြီးဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။
မိထွေးကတော့ပြီးသွားပြီထင်သည်။
နှစ်ချက်တွန့်ပြီး ငြိမ်သွားသည်။
ကျနော်လည်းဖင်ရဲ့တင်းကြပ်မှုကို မခံနိုင်ဘဲအချက်၂၀လောက်အပြင်းဆောင့်ကာ မိထွေးဖင်ထဲလရည်းပန်းထည့်ပစ်လိုက်ကာ ဘေးကိုလှဲချပြီးအမောဖြေနေသည်။
လိုးချင်နေတဲ့ မိထွေးကို ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ တစ်ညတည်းလိုးလိုက်ရ၍ကြေနပ်မိသည်။
ထိုညကမိထွေးကို၄ချီလောက်လိုးပစ်လိုက်သည်။
မိထွေးကကျနော်ခုမှစလိုးဖူးတယ်ဆိုပြီး ဝါရင့် ဆရာကြီးတစ်ယောက်လိုလိုးနိုင်တာကြောင့် အံ့သြနေသည်။
အဲ့အချိန်ကစပြီးမိထွေးကို အဖေလစ်တဲ့အချိန်လူလစ်တဲ့အချိန်လိုးသည်။
ကျနော်နဲ့ကိုယ်ဝန်ရတဲ့အထိပါပဲ။
ဗိုက်ကြီးတော့လည်း ဖင်ကတော့ခံနေဆဲပင်။
ပြီးပါပြီ။