အိမ်နီးချင်း မမ

ယနေ့ ထွန်းလူ အဖေနှင့် အမေတို့ အနောက်ရွာ ညအိပ် သွားကြသည်..။ အဖေ့အစ်ကို အရင်းရဲ့သား မင်္ဂလာဆောင် ဖြစ်သည်..။ နံနက် ၉ နာရီခန့် လောက်ကတည်းက လှည်းနှင့် ထွက်သွားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထွန်းလူ တစ်ယောက်တည်း သည်အခွင့်အရေးမျိုး စောင့်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ ထွန်းလူ အသက်က ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်စမို့ လူပျိုသွေး လူပျို ဗီဇ လူပျို အတောင်အလက်တွေ စုံလင်လာပြီ ဖြစ်သည်..။ သူအစ်မ ချိုလွင်က မနှစ်က အိမ်ထောင် ခွဲသွားပြီ ဖြစ်၍ မိဘများ ညအိပ်ညနေ ခရီးသွားသောအခါ သူတစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်မှာ ကျန်နေခဲ့လေ့ ရှိသည်။ သူတို့အိမ် နောက်ဖေးက မနှင်းသွယ်ကြီးကို ထွန်းလူ စိတ်ဝင်စား နေသည်မှာ ကြာပြီ။ မနှင်းသွယ်က အသက် ၃၀ ခန့်ရှိပြီး တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့် လုံးကြီးပေါက်လှ အိမ်ထောင်သည် ဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်သည် ဆိုသော်လည်း သားသမီး တစ်ယောက်မျှ မထွန်းကား..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသိန်းစိုးက သူမထက် ၅ နှစ်ခန့် ကြီးပြီး အရောင်းအဝယ် ကိစ္စနှင့် မကြာ မကြာ ခရီးထွက်လေ့ ရှိသည်။ တစ်ခါ တစ်ခါ ထွက်လျင် ၁၅ရက် တစ်လခန့် ကြာတတ်သည်..။ သူ့ယောက်ျား ကိုသိန်းစိုးမှာ မုံရွာဘက်တွင် မယားငယ် ရှိသည်ဟု သတင်းသဲ့သဲ့ ကြားထားသည်။ ထိုမယားငယ်နှင့် ကလေး ၂ယောက်ပင် ရနေပြီ ဟုလည်း သတင်းထွက် နေသည်။

သို့သော် မျက်စိရေး နားရေး ကျဉ်းမြောင်းသော ကျေးလက်နေ တောသူတောင်သား တွေမို့ ဤမျှ ခရီးဝေးသော အရပ်ကို ကျကျနန စုံစမ်း မနေကြတော့ ကောလဟာလ ဟုသာ သတ်မှတ် လိုက်ကြသည်..။ ထွန်းလူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်သည်မှာ မနှစ်ကမှ ဖြစ်သည် အရင်က မန္တလေးတွင် နေထိုင်သော ဦးလေး ဝမ်းကွဲအိမ်မှာ နေထိုင်ပြီး ကျောင်းတက်သည်။ ကိုးတန်း ၂ခါကျ ပြီးသောအခါ ထွန်းလူအဖေက ကျောင်းဆက် မထားတော့ပဲ ပျက်စီးမှာစိုး၍ ကျောင်းထုတ်ပြီး ရွာပြန် ခေါ်လာခဲ့သည်။ ထွန်းလူတို့က ဂျုံမြေတွေ ဧကများစွာ ရှိ၍ စီးပွားရေး ချောင်လည် ကြသည်။ အကောင်ရေ ၃၀ခန့် ရှိသော နွားခြံ တစ်ခြံလည်း ရှိရာ ဤရွာတွင် တောသူဌေး စာရင်းဝင်များ ဖြစ်သည်။ မိဘများက ပျက်စီးမှာစိုး၍ ရွာပြန် ခေါ်သည့်တိုင် ထွန်းလူကတော့ ပျက်စီးပြီးသား ဖြစ်ခဲ့သည် တောသူဌေးသားပီပီ စာမေးပွဲ ၂ခါ ကျသည့်တိုင် မိန်းမပွေနည်း အတတ်ကို ကောင်းစွာ တတ်ကျွမ်း ခဲ့သည်။ ဘယ်ဘဝက ဆုတောင်းကြောင့်လည်း မသိ ပိုးတိုင်းစွံ ကြံတိုင်းအောင် ခဲ့သည်။ လူအထွေထွေ အကြိုက် အမျိုးမျိုး ရှိရာ ထွန်းလူ ဗီဇစိတ်က ရွယ်တူအပျို မိန်းမတွေအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှု တပ်မက်စွဲလန်းမှု နည်းပြီး လင်ရှိမိန်းမ တစ်ခုလပ် မုဆိုးမ အအိုတွေကိုသာ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကြိုက်နှစ်သက်လေ့ ရှိသည်။

မန္တလေးတွင် နေထိုင်စဉ်က အပြာကားတွေ ကြည့် အပြာစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့ရာမှ လက်တွေ့ ကွင်းဆင်း နိုင်ခဲ့သော အဆင့်သို့ပင် ရောက်ခဲ့သည်။ သူ ပေါင်းသင်းသော သူငယ်ချင်း များကလည်း မိန်းမပွေ ဆော်ရှုပ်သော ဇော်တွေသာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် တရားဝင် အိမ်ထောင် မကျသေးသည့် အတွက် လူအိုဟု မခေါ်နိုင် သေးသည့်တိုင် လူပျိုကား လုံးဝ မစစ်တော့။ သူ့ပေါင်ကြားရှိ ငယ်ပါမှာ မိန်းမတို့၏ ကာမလှိုဏ်ခေါင်းသို့ ကိန်းအောင်း ခိုလှုံဖူးပြီး ဖြစ်သည်။ မြို့အရပ် ဆိုသည်က တောအရပ်လို မဟုတ် နယ်စုံ ဒေသစုံမှ ဖြစ်၍ အိမ်ထောင်ရေး ဖောက်ပြန်ခြင်းဟု ဆိုအပ်သော လင်ငယ်နေ နောက်မီးလင်း မျောက်ဇာတ်ခင်းသော ကိစ္စများကို မျက်နှာပြောင် တိုက်ရဲသည်. ပေါ်ပေါ် တင်ထင် ပြုလုပ်ရဲကြသည်..။ ထိုကဲ့သို့ ပြုလုပ်သည့် အတွက် တောအရပ် ဒေသလို အတင်းအဖျင်း အပြောခံရ ခြင်းလည်း နည်းပါးသည်..။ ထွန်းလူ စိတ်ထဲတွင် ဤအချက်အပေါ် လေးလေးနက်နက် မှတ်ချက် ရှိခဲ့သည်..။ ပြီးတော့ တောအရပ်မှာလို ခြံဝင်းကျယ်ကျယ်ဖြင့် နေထိုင်ကြသည် မဟုတ် များသောအားဖြင့် တစ်အိမ်နှင့် တစ်အိမ် ဝင်းထရံ တစ်ချပ်သာ ခြားကာ ထူထပ်ပြွတ်သိပ် နေသည်.။ အထွေအထူးပင် ချောင်းကြည့်စရာ မလိုပဲ ဖိုမ လိင်စိတ်ကို နိုးကြွစေသော မြင်ကွင်းတွေ မကြာမကြာ မြင်တွေ့ရသည်။

ထွန်းလူတို့ အိမ်နှင့် ကပ်လျက် အိမ်မှာ သင်္ဘောသား ကိုတိုးမောင်တို့ လင်မယား အငှားနေသော အိမ်ဖြစ်သည်..။ လင်မယား ၂ယောက်စလုံး အသက် ၃၀ကျော် ဝန်းကျင်တွေ ဖြစ်သည်။ မိန်းမက ချောချော တောင့်တောင့် ရှမ်းတရုတ်မ ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တစ်ယောက် ရှိသည်။ စာအုပ်ဆိုင်လည်း ဖွင့်ထားသည်။ ဝတ္ထု မဂ္ဂဇင်း ကာတွန်းသာမက အပြာစာအုပ်ပါ ရသည်။ အပြာစာအုပ် ငှါးကြောင်း လူတိုင်း မသိ..။ လူရင်း အဆက်အသွယ် ရှိမှ ငှါးလို့ ရသည်..။ ထိုသင်္ဘောသား မိန်းမ နာမည်က မနန်းမွန် ဖြစ်သည်.။ အသားဖြူပြီး ခေတ်ဆန်ဆန် ဝတ်စားပြင်ဆင် တတ်သည့်အတွက် ပင်ကိုယ်ရှိပြီးသား အလှမှာ ပို၍ ပေါ်လွင်တောက်ပ လာသည်။ ယောက်ျားက ဝင်ငွေကောင်းသူ ဖြစ်ရာ အလုပ်ဆို၍ စာအုပ်ဆိုင် ထိုင်ခြင်း၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို တသသ နေခြင်း အလုပ်မှ တစ်ပါး အခြား မရှိ..။ သူ့သမီးက ၅တန်း ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်..။ တစ်နေ့ ထွန်းလူ တုတ်ကွေးဖျား၍ ကျောင်းမတတ်ဖြစ်..။ အိမ်အပေါ် ထပ်ရှိ အခန်းထဲတွင် ချွေးအောင်းရင်း ဂမ္ဘီရ ဝတ္ထု တစ်ပုဒ် ဖတ်နေသည်။ အချိန်ကလည်း နေ့လည် ၁နာရီခန့်အချိန်..။ မနန်းမွန်တို့ အိမ်အပေါ်ထပ်နှင့် ထွန်းလူ နေထိုင်သော အခန်းမှာ ဝင်းထရံ တစ်ချပ်သာ ခြား၍ အလွန်နီးကပ် နေသည်ဖြစ်ရာ စကားသံတွေကို အတိုင်းသား ကြားနေရသည်..။

ထွန်းလူ ခေါင်းရင်းထရံ ပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရာ မနန်းမွန်နှင့် ဘဲတစ်ပွေ ခုတင်ပေါ်တွင် ပွေ့ဖက် နေကြသည်ကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရသည်..။ ဒီဘက် အိမ်တံခါး ပိတ်ထားသည်..။ အန္တရာယ် မရှိဟု ထင်မှတ်ကာ တံခါးဖွင့်ပြီး ပေါ်ပေါ် တင်တင်ကြီး အချစ်နယ် ကျူးဖို့ အစပျိုးပလူး နေကြခြင်း ဖြစ်သည်.။ ဘဲက ဗလတောင့်တောင့် အသားညိုညို ထောင်ထောင် မောင်းမောင်း ဖြစ်သည်.။ ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ရင်း မနန်းမွန်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထားကာ ပွေ့ဖက်ထားပြီး ကိုယ်ကို ဘယ်ညာ ယိမ်းနွဲ့၍ လှုပ်ရှားနေသည်။ အနေအထားက သူ့လီးဖြင့် မနန်းမွန် ဖင်ကြားကို ထောက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်.။ မနန်းမွန် ဝတ်ထားသော အကင်္ျီက အညိုရောင် စပို့ရှပ် အပျော့စား ဖြစ်ရာ အကင်္ျီအတွင်း လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့နှစ်လုံးကို ဆုတ်ချေ ပေးနေသည်။ ဟင့်… အင်း… ယားတယ်ကွာ ကြည့်ရသည့်ပုံက နို့သီးခေါင်းကို ဖွဖွချေမွ ပေးနေပုံ ရသည်။ “တိုးမောင်က ဘယ်နေ့ ပြန်လာမှာလဲ” “နောက်၁ပတ်လောက် ကြာဦးမှာ” “ဒီလိုဆို… အတော်ကြာကြာ တွေ့ခွင့် ရသေးတာပဲ” “မောင့် အိမ်က မရိပ်မိဘူးလား” “ပိုင်ပါတယ်… မွန်ရာ… အကြောင်းပြစရာတွေ ပြည့်လို့” “ဟွန်း… ဒီလို အကြောင်းပြချက် များစွာနဲ့ ဘယ်နှစ်အိမ် များ ရောက်ခဲ့ပြီလဲ မသိဘူး”

“အဟင်းဟင်း မရှိပါဘူး မွန်ရာ… မွန့်ကိုသာ မောင်က တကယ်ချစ် တကယ်မြတ်နိုး လွန်းလို့ပါ” “ဟင့်… အင်း… ယုံပါဘူး… တွေ့တုန်းမို့ ဒီစကား ပြောတာပါနော်” မနန်းမွန်က ပါးစပ်နှင့် ပြောရုံမျှ မကပဲ သူမဘယ်လက်ဖြင့် ကြာကူလီ ကောင်၏ ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲဆိတ်လိုက်သည်။ “မောင့်ကို မချစ်ဘူးလားဟင်” “မချစ်ပါဘူး” “စိတ်တို လာပြီနော်” “စိတ်တိုရင် ပြန်တော့” “ကဲ… ဒီလောက်တောင် ရှိလှတာကွာ” ကြာကူလီ ကောင်မှာ မရိုးမရွနှင့် ရာဂမာန်တွေ ထလာပုံရသည်..။ မနန်းမွန်ကို ဖက်ထားလျက်ကပင် ကုတင်ပေါ် နောက်ပြန်လှန်၍ တစောင်း လှဲချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား တစောင်းကွေး အနေအထား ဖြစ်သွားသည်..။ ပြီးတော့ သူ့ပုဆိုးကို အရင်ချွတ်သည်..။ ထို့နောက် မနန်းမွန်၏ ထမီကို ချွတ်လိုက်သည်..။ ဆူဖြိုး ထွားကားသော တင်ဆုံကြီးနှင့် ငြိနေသဖြင့် မနန်းမွန်က ကိုယ်ကို ကြွပေးလိုက်သည်.။ ထမီ ကွင်းလုံးကျွတ် သွားသည်နှင့် ဖြူဝင်း ပြည့်တင်းသော ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးက အထင်းသား ပေါ်လာသည်..။ ကြာကူလီ ကောင်က သူ့အပေါ်ပိုင်း ကိုယ်ကို အနည်းငယ် ခွာ၍ သူ့ပေါင်ရင်းကို မနန်းမွန် ဖင်ဆုံကြား တိုးကပ်ပြီး လီးကြီးကို ကိုင်၍ စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်နေသည်..။ ထို့နောက် မကြာခင်မှာပဲ တစ်ချက်ချင်း ဆောင့် ဆောင့် လိုးတော့သည်။

ထွန်းလူတစ်ယောက် ချောင်းကြည့် နေရင်းကပင် လီးက တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်လာသည်..။ တစောင်း အနေအထားဖြင့် နောက်မှ လိုး၍ ရကြောင်း ဗဟုသုတ ရသွားသည်..။ သူချောင်းကြည့် နေသော နေရာနှင့် မနန်းမွန်တို့ နှစ်ပါးသွား နေကြသော နေရာမှာ တစ်အိမ်စီ ဖြစ်သော်လည်း လေးငါးပေခန့်သာ ကွာသည်ဖြစ်၍ ရုပ်ရော အသံပါ အထင်းသား အရှင်းသား ကြားနေမြင်နေ ရသည်။ အမှန်အားဖြင့် ထွန်းလူ တကယ် နေမကောင်းခြင်း မဟုတ်..။ ကျောင်းသွားရမှာ ပျင်းသည့်အတွက် နေမကောင်းဟု အကြောင်းပြ ထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။ သူ့ဦးလေး ဝမ်းကွဲက မန္တလေးမြို့တွင်းရှိ ပုံနှိပ်စက် တစ်ခုတွင် စာရိုက်သမား ဖြစ်သည်.။ မနက် ၇နာရီမှ အလုပ်သွားရာ ညနေ ၆နာရီကျော်မှ အိမ်ပြန်ရောက်လေ့ ရှိသည်..။ အပြန်တွင် အရက် တစ်ပိုင်းလောက် သောက်သောက် လာတတ်သည်။ သူ့ဦးလေးမိန်းမ မကြည်ကြည်က နံနက်ပိုင်းတွင် မုန့်တီသုတ်၊ ခေါက်ဆွဲသုတ်များ ရောင်းသည်..။ ၁၁ နာရီလောက် ဆိုလျင် ဆိုင်သိမ်းမြဲ ဖြစ်သည်..။ မိန်းမပီပီ ယောက်ျားဘက်က ဝမ်းကွဲတော်စပ်သော တူမို့ အမြင်တို သဘောတို ရှိသည့်တိုင် ထွန်းလူ မိဘများက စားစရိတ်ငွေ လုံလုံလောက်လောက် ပေးထားသဖြင့် မကြည်ကြည်၏ အပေါ်ယံ မျက်နှာထားက ထွန်းလူအပေါ်တွင် ချိုမြ နေတတ်သည်။

အရွယ်ကလည်း မနန်းမွန်နှင့် ရွယ်တူလောက်မို့ ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့် ရှိပြီ..။ မနန်းမွန် နှင့် မကြည်ကြည်တို့က တစ်ယောက် တစ်မျိုးစီ လှပပြီး စွဲမက်စရာ ကောင်းသည်။ မနန်းမွန်က ရှမ်းတရုတ်မပီပီ အသားဖြူသည်.. ပန်းနုရောင် ပြေးသော အသားအရေ ဖြစ်သည်.။ မကြည်ကြည်က အသားဝါ အသားလတ် ဖြစ်သည်..။ မနန်းမွန်က အိမ်မှာ အငြိမ်းစားနေပြီး သူ့ကိုယ်သူ တသသနှင့် နေတတ်သည်။ မကြည်ကြည်က အလုပ်နှင့် လက်ပြတ်သူ မဟုတ်..။ ထို့ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ် တည်ဆောက်ပုံမှာ အဖုအထစ် အရှိုက်အဟိုက် အမို့အမောက် ရှိတာချင်း တူသည့်တိုင် မကြည်ကြည်က ပို၍ အချိုးအဆစ် ကျနကာ ကျစ်လျစ် သန်မာလှသည်..။ အသားအရေ ကလည်း တင်းတင်းရင်းရင်း ရှိလှသည်။ ထွန်းလူ တစ်ယောက် မနန်းမွန်တို့ နောက်မီးလင်း နှစ်ပါးသွား နေကြပုံကို ကြည့်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်လာသည်..။ သူချောင်းကြည့် နေပုံက ဘယ်ဖက်ဒူးကို ကုတင်ကြမ်းပေါ် ထောက်ပြီး ညာဖက်ဖဝါးကို ခုတင်ကြမ်းပေါ် ချထားသည်ဖြစ်ရာ မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်နည်း ဖြစ်သည်..။ ပြီးတော့ ဘယ်ဖက်တံတောင်ကိုလည်း ဘယ်ဖက် ဒူးခေါင်းပေါ် တင်ထားလိုက် သေးသည်။

ကြာကူလီကောင်က နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးနေရာမှ ထထိုင်လိုက်ပြီး မနန်းမွန် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပက်လက် လှန်လိုက်သည်..။ မနန်းမွန်က ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့် ကြာကူလီကောင်ကို ရာဂရမ္မက် ဝင်းလက်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြာကြည့် ကြည့်နေသည်..။ မနန်းမွန် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွှေး တစ်ပင်မှ မရှိအောင် ပြောင်ရှင်း သန့်နေသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လိပ်ခုံးသဏ္ဍာန် ရှိပြီး ခုံးကြွ ဖောင်းမို့နေသည်..။ အညိုရောင် သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာက အနည်းငယ် ပြဲနေပြီး ခပ်ဟဟ ဖြစ်နေသည်..။ အတွင်းသားတွေက နီရဲ စိုလက် နေသည်.။ ကြာကူလီကောင်က ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းလိုက်သည်။ သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးမှာ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီး တောင်နေသည်..။ အရှည်က ၆ လက်မကျော်ကျော်လောက် ရှိမည်။ ဒစ်ရော လချောင်းကြီးပါ ညိုမဲနေသည်။ ထွန်းလူက ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားက လီးကြီးကို လက်နှင့် ဆကြည့်သည်..။ သူ့လီးက ကြာကူလီကောင်ရဲ့ လီးထက် အလုံးရော အရှည်ပါ သာသည်။

ကြာကူလီကောင်က လီးအတုတ်မှာ ဘားပလက် ဆေးရည်ဗူး လောက်သာ ရှိပြီး သူ့လီးအတုတ်က အလှဆီ ပုလင်းလောက် ရှိသည်..။ အလှဆီ ပုလင်းမှာ ၇လက်မလောက် ပတ်လည် ရှိသည့်အတွက် ပမာဏအားဖြင့် လုံးပတ်ချင်း မှာ အတော်ပင် ကွားခြားလှသည်။ ထွန်းလူတစ်ယောက် သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ကိုင်ထားလျက်ကပင် ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့် လိုက်ပြန်သည်။ ကြာကူလီကောင်က မနန်းမွန် ဖင်ဆုံကြီးကို ကုတင်စောင်းပေါ် တင်၍ ဒူးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် ဖိကာ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ဆော်နေသည်။ မနန်းမွန် လက်နှစ်ဖက်က ကြာကူလီကောင်၏ လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်၍ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွ၍ ကြွ၍ ကော့ကော့ခံသည်..။ ကြာကူလီကောင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက အားမာန်ပါပြီး အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။ စောက်ဖုတ်နှင့် လီးတို့ ပွတ်ထိုး သွင်းနှုတ်ရာမှ ပေါ်ထွက်လာသော အသံတွေကို ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်..။ ထွန်းလူလည်း ဘယ်လိုမှ မအောင့်နိုင် တော့သည့်အတွက် သူ့လီးကြီးကို ညာလက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုတ်ညှစ်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း ဂွင်းတိုက် ပစ်လိုက်သည်..။ အပိုင်း ၂ ဆက်ရန်