လာလည်ပါ

ကျမတို့ အိမ်ကို ဦးထွတ်ခေါင် အလည် လာပါတယ်။ ကျမတို့ အိမ်မှာက ကျမရယ်၊ ကျမ ယောက်ျားရယ်၊ သားရယ် ၃ယောက် နေကြတာပါ။ ဦးထွတ်ခေါင်က ကျမ ယောက်ျားရဲ့ ဦးလေးပါ။ ရုံးရက်ရှည် ပိတ်လို့ လာလည် တာပါ။ ဦးထွတ်က အသက် ၅၀ကျော် ဝန်းကျင်လောက် ရှိပါပြီ။ လူကတော့ ခန့်ခန့် ညားညား ကြီးပါရှင်။ အိမ်ထောင်က ၃ဆက်ရှိပြီး လက်ရှိမိန်းမ ဆုံးပါးသွားလို့ တကိုယ်တည်း သမား ဖြစ်နေပါတယ်။ ရည်မွန် တာရယ်၊ နှုတ်ချို အပြောကောင်း တာရယ်ကြောင့် မိန်းကလေး တွေက ဦးထွတ်ကို ခင်ကြပါတယ်။

ဦးထွတ်က အဲလိုဂွင်ဖန် ပြီးစားတဲ့ အပျိုပေါင်း မနည်းတော့ ပါဘူးရှင်။ အိမ်ထောင်ရှင် မိန်းမတွေရော၊ အပျိုကြီး တွေရော သူ မစားဖူးတာ မရှိပါဘူး။ ဘဲသားတောင် စားဖူးချင် စားဖူးမှာပါ။ ကျမမှာ တင်းကားနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ရှိတာကပဲ ဦးထွတ်ကို စိန်ခေါ် နေသလို ဖြစ်နေ ပါတယ်။ မောင်ကလည်း ဦးထွတ်နဲ့ ခပ်ခွာခွာ နေဖို့ ပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်က အိမ်မှာအမြဲ မရှိဘူးလေ။ သားကလည်း ကျောင်းသား ဆိုတော့ ညနေကျမှပဲ အိမ်ပြန် ရောက်တယ်။

မောင်နဲ့ သားနဲ့ ထွက်သွား ကြတာနဲ့ ကျမနဲ့ ဦးထွတ်နဲ့ပဲ ကျန်ခဲ့ ပါတယ်။ ကျမ သတိထား မိတာက ဦးထွတ်က ကျမ ဖင်တွေကို ငမ်းနေပြီ ဆိုတာနဲ့ ကျမကို ချောင်းနေပြီ ဆိုတာပါပဲ။ သိလိုက်တာကပဲ နောက်ကျ သွားသလား မသိပါ။ ကျမ မီးဖိုချောင်ထဲ ဆေးကြော နေတုန်း ဦးထွတ် ရောက်လာ ပါတယ်။ သူ ရောက်လာတာကို ကျမ မသိလိုက်ပါ။ ဖြုန်းဆို ကျမကို အတင်းဖက်ပြီး ပါးတွေကို နမ်းပါတယ်။ “လွှတ်ပါ ဦးရယ် မသင့်တော် ပါဘူး” ကျမ ရုန်း၍ မရပါ။

ဦးထွတ် ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက ဖင်ကြားလာ ထောက်ပါသည်။ လီးကို ဖင်ကြားမှာ မွှေရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နှယ် ပါတယ်။ ဦးထွတ်ရဲ့ ကျွမ်းကျင် ပိုင်နိုင် မှုကြောင့် ကျမစောက်ဖုတ် အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက် လာရပါတယ်။ ဖင်ကို မွှေနေရာက ကျမကို ဆွဲလှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်း တွေကို နမ်းပါသည်။ ကျမ ရုန်းကန် နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ပါးစပ်ကို နမ်းစုပ်ရင်း ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဆုပ်နှယ် နေပါသည်။ ကျမ ဂါဝန် အရှည် ဝတ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဂါဝန်ကို ခါးပေါ် မတင်ကာ ဖင်လုံးတွေကို ဆုပ်နှယ် ပြန်ပါသည်။

စအိုလေးကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် လုပ်နေ၍ ကျမမှာ အသည်းယား လာပါတော့သည်။ ရုန်းကန် အားလည်း လျော့လာသည်။ ကျမ စိတ်ပါ နေပြီလေ။ ကျမကို နောက်ပြန် လှည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ အစေ့လေးကို ပွတ်ပါသည်။ “မလုပ်နဲ့ ဦးရယ် အ အ” စောက်စိ ဆိုတာ ပြည်ဝင်ပေါက်ရဲ့ ခံတပ် မဟုတ်လား။ အဲ့ခံတပ် မခံနိုင် တော့ပါ။ ပြိုနေပါပြီ။ ကျမနို့တွေကို တဖက်က ချေနေ ပါသည်။ စောက်ရည်များ စိုသထက် စိုလာပါသည်။ “တော်ပါတော့ ဦးရယ် အ အ အီး” ဦးက ကျမကို ထမင်းစား စားပွဲဘက် လှည့်လိုက် ပါသည်။

ဂါဝန်ကို ခါးပေါ် တင်ကာ လက်တဖက်က ကျမ လက်မောင်းကို ဆွဲထား၍ တဖက်က သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ကျမ အဖုတ်ဝကို တေ့လိုက် ပါတယ်။ “အား အမလေး အား” ဦးထွတ် လီးကြီး ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွား ပါပြီ။ အီစိမ့်ပြီး အကြော အချဉ်တွေ တဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွား ပါတယ်။ လီးဝင် သွားတဲ့ အတွက် အရှက်ကုန် သွားပါတယ်။ ဦးထွတ် လီးက မောင့်လီးနဲ့ အတူတူ လောက်ပါပဲ။ ၆လက်မ သာသာ ရှိပါတယ်။ ဦးထွတ်က ကျမ လက်တဖက်ကို ကိုင်ကာ တဖွတ်ဖွတ် ဆောင့်ပါတယ်။

”အား အင်း အား အား အား အိုး ကျွတ် ကျွတ် အား” လိုးချက် တွေက တဖြည်းဖြည်း သွက်လာတော့ ကျမ လက်ကို လွတ်ကာ ခါးကို ညစ်ကိုင်၍ တဖမ်းဖမ်း ဆောင့်ပါသည်။ ကျမလည်း ထမင်းစား စားပွဲပေါ် လက်နှစ်ဖက် ထောက်၍ လိုးချက် တိုင်းကို အားရစွာ ခံယူလျက် ရှိပါတယ်။ မောင်က ခပ်ခွာခွာ နေခိုင်း သော်လည်း ခွာရန် မလွယ် တော့ပါ။ အခုပဲ ဦးထွတ် လီးကြီးက အချက်ပေါင်း များစွာ ဝင်ထွက် နေပြိလေ။ ”အား အား ဦး ဦး နေ နေပါဦး အား အား ခဏ ရပ်ပါအုံး အား အား”

အလိုး ခဏ ရပ်ပြီး လီးကို စောက်ပတ် ထဲက မနုတ်ဘဲ ကျမကို စားပွဲပေါ် ပက်လက် တင်လိုက် ပါသည်။ စောက်ပတ်က တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေသော စောက်ရည် များကြောင့် တဖွတ်ဖွတ် လီးအဝင် အထွက် ချောမွတ် နေပါသည်။ ဦးထွတ် ကလည်း ဒီလို နေရာမျိုးမှာ ကျွမ်းကျင် ပြီးသားလေ။ ကျမ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် တင်ကာ တဖုံးဖုံး ဆောင့်နေ လိုက်တာ ရင်ခုန်စရာ ကောင်းလှသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခွာလိုက်ပြီး ဘေးကားကာ ကျမပေါ် မှောက်၍ ဘော်လီကို နို့ပေါ်မှ ဖယ်ကာ ဘယ်ပြန် ညာပြန် တပြွတ်ပြွတ် စို့ပါသည်။

ကျမ ဦးထွတ်ကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်၍ နို့တွေကို ကော့ပေး နေမိပါသည်။ ”အား အင်း ဟင့် အား အင်း အား” “အိုး အမေ့ အား ဦးရယ် အား” “အင်း အား ရှီး ဦး ပြီးတော့မယ် အား အား” “သိတယ် သိတယ် သမီးလည်း ပြီးတော့မှာ ဆောင့် ဆောင့် ဦးရယ် နာနာလေး ဆောင့် အား အား အား အမေ့ အား” “အင်း အင်း ဟင်း ဟင်း ” ဦးက အရှိန်ပြင်းစွာ ဆောင့်နေရာ ကနေ ပြွတ်ကနဲ လီးကို ချွတ်ပြီး ဆီးခုံပေါ် သုတ်ရည်တွေ ပန်းချ လိုက်ပါသည်။ ကျမ ခန မှိန်းလိုက်ပြီး စားပွဲပေါ်က ဆင်းကာ ဦးထွတ်ရဲ့ စောက်ရည် ပရပွနဲ့ သုတ်ရည် ကပ်ကျန်နေတဲ့ လီးဒစ်ကြီးကို ပြောင်စင် သွားအောင် စုပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။

ကျမ တကိုယ်လုံး နွမ်းလျ သွားပါတယ်။ ကျမ ဦးထွတ် လီးကြီးကို စွဲနေ ပါပြီ။ ညနေ မောင်တို့နဲ့ ထမင်း လက်ဆုံ စားကြတော့ ဦးထွတ်က ပြန်တော့မယ့် အကြောင်း ပြောပါသည်။ နောက်နေ့ မနက် ဦးထွတ် ပြန်တော့ ကျမ ဦးထွတ် လက်ကို ဆွဲကာ ခန့်ညားသော မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်လျက် “ရုံးပိတ်ရက် လာလည်ဦးနော်” ဦးထွတ်က ကျမ တကိုယ်လုံးကို သိမ်းကျုံး ကြည့်ပြီး စူးရှ တောက်ပတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ “လာလည်မှာပေါ့ တူမကြီးရယ်” ပြီးပါပြီ