မတင်မေ ၂

““ရှီးကောင်းတယ် ..တင်မေရယ် .. အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ .. စုပ် .. စုပ် .. မြန်မြန်လေး စုပ်ပေး . .အား .. မြန်မြန် .. စုပ် .. စုပ် ..တင်မေ ..တင်မေ .. အား ”” ကျွန်တော့ဆောင့်ချက် မြန်လာသလို သူလဲကျွန်တော့ရဲ့ တုန်တုန်ရီရီ တောင်းဆိုချက်ကြောင့် လီးကို သွေးထွက်မတတ် အားရပါးရ စုပ်ပါတော့တယ်။ လီးဟာ သူ့အာခေါင်ကိုထိုးမိတိုင်း ““အု”” ဆိုတဲ့ အသံဟာ ဗလုံး ဗထွေးထွက်လာရဲ့.. ဒါပေမဲ့ မညှာနိုင်လို့ အားရပါးရ ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့လီးဟာ တင်းကနဲဖြစ် သွားပြီး ဆီးပြန်တလျှောက်သုတ်ရည်နွေးနွေးလေးတွေ စီးဆင်းလာပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ကိုင်ပြီးလီးကိုသူ့ပါးစပ်နဲ့၁မိနစ်လောက် စိမ်ထားလိုက် ပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ .. အခုန ကျွန်တော် သူ့ကို လုပ်ခဲ့သလို ကျွန်တော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ငုံပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့မစုပ်ချင်ဘူး .. သူမျိုချလောက်ပြီထင်မှ အသာလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ် .. ပြတ်ဆိုတဲ့အသံနဲ့ အတူ လီးဟာမျှော့မဲကြီးတစ်ကောင်လို ပြောင်ပြောင် ပျော့ ပျော့ကြီးပါးစပ်အပြင်ကို ရောက်လာတပါတယ်။ ““အား .. ကောင်းလိုက်တာ .. ဘယ်လိုလဲတင်မေ .. လီးစုပ်ရတာ ကောင်းရဲ့လား”” ““မဆိုးပါဘူး .. ဒါကြောင့် အခြောက်တွေ လီးစုပ်ဝါသနာပါတာကိုး ..”” ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်ခုံ တစ်လုံးစီမှာ ထိုင်ပြီးခဏနားနေပါတယ် .. တစ်ယောက်ရဲ့ အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်းတွေကို တစ်ယောက်စိတ်ဝင်တစား ကြည့်ပြီးရင်တွေမောလာရဲ့ ..ရင်ထဲက ရမ္မက်လှိုင်းဟာ ရင်ဝကို တဝုန်းဝုန်းရိုက်လို့ .. အသက်ရှူပြင်းလာရတယ်။ ““ဘယ်လိုလဲ တင်မေ .. ခံဘို့အသင့်ဘဲလား” ကျွန်တော်ဟာ ကွေ့ကောက် သွယ်ဝိုက်ပြီး ပြော တာကို ဘယ်လိုမှ မကြိုက်တဲ့အတိုင်း တင်မေ့ကို ရှင်းရှင်း ဘဲ မေးလိုက်ပါတယ်။ ““အမြဲတမ်းအဆင်သင့်ဘဲ .. ဒါပေမဲ့ အရမ်း တော့မလုပ်နဲ့နော် .. ငိုမှာဘဲ .. အခုနစုတ်ပြဲထားတာ အခုလီးထိပ်ဟာ သားအိမ်ကို မညှာမတာ သွားဆောင့်ချလိုက်ပါတယ်။ မလွတ်မလပ်ဖြ

စ်နေရှာတဲ့ တင်မေဟာ မလှုပ်နိုင်မရှားနိုင်ဘဲ လီးရဲ့ဒဏ်ချက်တွေကို ဘလိုင်းကြီးခံလိုက်ရ လေရဲ့ .. သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ..ဆောင့်သံနဲ့ အမေတသံဟာ တချိန်ထဲလိုလိုပေါ်ထွက်လာပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ . .အံကြိတ်ခံနေပုံရတယ် .. ““အမေ””လို့ အော်ပြီးတာနဲ့ ခုံပေါ်မျက်နှာအပ်ပြီး ငြိမ်နေ တယ်လေ .. လူကငြိမ်ပေမဲ့ စောက်ဖုတ်က လှုပ်ရှား တေယ် .. ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ်ဝင်နေတဲ့ လီးကို တရစ်ရစ်နဲ့ရစ်ပတ်နေတယ် .. အစွမ်းကုန်ရစ်ပတ်ပြီး ပြန်လျှော့ သွားလိုက် .. ပြီးတော့ ပြန်ပတ်လိုက်နဲ့ လှုပ်ရှာေးနရဲ့ လီးကို ထုတ်တယ်ဆိုရုံသာ ထုတ်ပြီး အထဲပြန်သွင်းတဲ့ ပုံစံကိုခပ်မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးတော့ နေရထိုင်ရတာ အသားကျသွားပုံဘဲ .. အခုနအသေလိုငြိမ်နေရာက နဲနဲ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ““ပြွတ်..ပြွတ်..ဗြွတ် .. ဟင့် . အင့် .. ဒုတ်.. အား .. ပြွတ်.. ဟင့် .. ဟင့် .. အင့် . .ဖတ်.. အိုး . စွပ် .. ဒုတ် .. အား . .အင့် ..”” ဆောင့်တဲ့ အရှိန်ဟာ တဖြေးဖြေးနဲ့ မြန်လာပါ တယ် ဒါပေမယ့် သူလဲ အခုနလို ရုန်းရင်းဆန်ခတ် အမူ အရာတွေမရှိတော့ဘူး .. ခံသားကျသွားပုံဘဲ။ ကောင်းရဲ့လား တင်မေ ..”” ““အင်း ..”” ““ဒါနဲ့များ အခုန ဘာလို့ငိုရတာလဲ”” ““နာတာကိုး .. သူ့လီးကြီးနဲ့ ဒီလောက် သေးသေးထဲ မညှာမတာ လိုးထည့်တာကိုး”” ““ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် .. အခုတော့ ကောင်းသွားပြီမဟုတ်လား .. ပြီးခါနီးပြောနော် .. အတူပြီးစို့”” ““အင်း ..”” တင်မေဟာ တဖြေးဖြေးနဲ့ စိတ်ထန်လာဟန် တူ ပါတယ်။ ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေရဲ့ .. စောက်ပတ် အတွင်းသားတွေကလည်း လီးကို တဖြေးဖြေးနဲ့ အားရပါးရ စုပ်ယူနေတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးမှာ ချွေးတွေ ရေချိုးထားသလို ရွှဲ နေတယ် .. ဒါပေမယ့် အခါတိုင်းချွေးထွက်သလို နေရ ထိုင်ရတော့မခက်ဘဲ .. ပိုလို့ကောင်းနေသေး .. ကျွန်တော်ဟာ သူ့ပုခုံးကို သေချာဆွဲကိုင်ပြီး…လီးကိုဒစ်ချန်ပြီးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆွဲကိုင်ထားတဲ့ ပုခုံးကို အားပြုပြီး တရှိန်ထိုးဆောင့်ချလိုက်ပါတယ်။ ““အင့်””ကနဲ မြည်ရုံက လွဲပြီး နာကျင့်ဟန်မပြတော့ပါဘူး။ ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ကြွကြွပေးနေရဲ့ ..ကျွန်တော်လဲ စိတ်တွေ မထိန်းနိုင် မသိမ်းနိုင် ထကြွလာပြီး စောက်ခေါင်းထဲ မညှာမတာလိုးမိပါတော့တယ်။ လီးကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်လုပ်ပေးမိတယ်။ ပတ်ချာလည်မွှေပြီးတော့လဲ သွင်းတာဘဲ .. အောက်စိုက်ပြီးလဲ သွင်းတာဘဲ .. အိုဗျာ စုံလို့ဘဲ နည်းတွေရှောက်ရေးနေယင် ကျမ်းတစ်စောင် တောင်ဖြစ်သွားမယ်..။ ““ကိုကို .. မြန်မြန်ဆောင့်ပေး .. တင်မေ .. ပြီးတော့မယ် ..”” နှစ်ယောက်လုံးပြီးမှ ကောင်းမှာဆိုတော့ ကျွန် တော်လည်း သူနဲ့ ချိန်သားညှိပြီးဆောင့်ပေးနေရပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေကြောင့် အသံမျိုးစုံ ထွက် နေပါပြီ စောက်ဖုတ်ထက်လီးရဲ့ ဝင်အထွက်အလိုက် အသားဖတ်ကြီးကို တုန်ခါနေရဲ့။ ဘာမှကြာလိုက်တယ်လို့ မထင်ရပါဘူး ..

ကဲ..ကဲ .. ကဲ .. အင့်.. အင့် .. အင့် . .အား ”” ကျွန်တော် ကြိုတင်စိတ်ကူးထားတဲ့အတိုင်း နှစ် ယောက်လုံး ပြိုင်တူပြီးသွားပါတယ် .. ကျွန်တော့ရဲ့ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေဟာ သူ့ရဲ့ စောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး ပြည့်သွားအောင် ထွက်ကျသွားပါတယ်။ သူ့အခေါင်းထဲ ကလည်း ကြမ်းပေါ်မှာ အိုင်ထွန်းသွားလောက်အောင်ကိုကျလာလေရဲ့ ။ခဏလောက် သူ့စောက်ခေါင်းထဲ လီးကိုစိမ်ထား ပြီးမှ စွပ်ကနဲ ဆွဲနှုတ်လိုက်တယ်။ ““အာပါး .. ကောင်းလိုက်တာ”” ကောင်းနေ .. တစ်ယောက်ထဲ .. ဒီမှာ ကြိုးတွေဖြေပေးအုံး”” ဟုတ်သားဘဲ .. အိပ်ရာဖက် ခြေဦးလှည့်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ အားနာနာနဲ့ သူ့ကို အနှောင်ထဲကနေ ဖြေပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ဆီတွဲခေါ်သွားပြီး နှစ်ယောက်သားအချိန်တော်ကြာလှဲပြီး တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဖက်အိပ်ယင်းဇိမ်ယူနေမိတယ်။ ““ကဲ .. ပြန်မှဘဲ .. သိပ်နောက်ကျရင် ကားရမှာမဟုတ်ဘူး”” ““တင်မေ .. ဒီမှာအိပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလား”” ““ဘယ်သူကပြောလို့လဲ ..”” ““မသိဘူးလေ .”” ““မအိပ်ပါဘူး .. အိမ်က စိတ်ပူနေမှာပေါ့”” ““သွားကော သွားနိုင်လို့လား”” ““ရပါတယ် . နဲနဲတော့ နာတာပေါ့ .. ဒါပေမဲ့ကိစ္စမရှိပါဘူး ..”” ““ဒါဆိုခဏနေအုံး လိုက်ပို့ပေးမယ် ”” ““ရပါတယ် ..”” ““မရနဲ့ .. လိုက်ပို့မှာဘဲ”” ““ဒါဆိုလဲ လိုက် . ဒါနဲ့ မရိုမသေ ..”” ““ဟိုထိုင် ခုံပေါ်က ထဘီနဲ့ အကျႌယူခိုင်းမလို့မဟုတ်လား”” ““အင်း ..”” ကျွန်တော်တို့ဟာ (၅)မိနစ်တောင် မကြာလိုက်ဘဲ တိုက်ခန်းအပြင်ဘက်ရောက်သွားပါတယ် .. ဆောင်း လေ တစ်ချက်ဝှေ့တိုက်လို့ စိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေရဲ့။ ““တင်မေ .. တစ်ခါလောက် ညလာအိပ်ပါလား”” ““မလွယ်ဘူး အိမ်က အဖေါ်ပါမှ ညအိပ်ခွင့်ပြုတာ အဖေါ်ဆိုတာကလဲ ညီမလေးနဲ့ ဒေါ်ကြီးတို့ဘဲရှိတာ အဲဒီ တော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ .. မလွတ်မလပ်ကြီး””

အေးပေါ့လေ .. ကြည့်လုပ်ရတာပေါ့ .. ဒါနဲ့နောက် ဘယ်တော့တွေ့အုံးမလဲ”” နေ့တိုင်းလာခဲ့မယ်”” ““တကယ်နော်””အိုကေ”” ဟဲဟဲ တကယ်တော့ တင်မေ မပေါ်လာပါဘူး ဒီပွဲမှာ ဘယ်သူ နိုင်တယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားဆုံးဖြတ်တော့ .. မိန်းမစိတ် ဟာသိပ်ဆန်းကြယ်တာဘဲ .. ခံတုန်းကတော့ ကောင်းကောင်းခံပြီး နောက်မပေါ်လာတော့ဘူး .. အံ့ရောဘဲ။ ကျွန်တော်လည်း မင်းသားတစ်ယောက်မှ မဟုတ် တာ .. ခဏခဏဘယ်စုံပါ့မလဲ။ ဒီတော့ တစ်တိုက်လု့းမှာတစ်ယောက်ထဲ ဥစ္စာ စောင့်လို နေရတာပေါ့ .. တစ်လလောက် ဘယ်လိုမှ အပြောင်းအလဲမရှိဘဲ စောင့်နေရတယ် .. တင်မေကို တော့ နေ့တိုင်းလာနိုး လာနိုးနဲ့ မျှော်မိတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့..မချောက မပေါ်လာတော့ဘူး။ သူနေတဲ့ နေရာလဲသေချာမသိ .. အလုပ်လုပ် တဲ့တိုက်ကိုလဲ မသွားချင် .. တစ်ခါနှစ်ခါတော့ လမ်းသ လားဘူးပါတယ် .. အရိပ်အယောင်တောင် မတွေ့ရဘူးဒါနဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဆင်လီးခွေးမျှော လုပ်မနေတော့ဘူး သူ ဒီတော့ ဘာလုပ်လဲ.. ဟိုဖက်လှည့်နေတာပါ .. ခွေးကို ပြောတာနော်။ကျွန်တော်ကတော့ ကိုယ်တွေ့ဖြစ်ရပ် ဇာတ်လမ်း တစ်ပုဒ်ရေးဖို့ တခမ်းတနား စိုင်းပြင်းနေတာပေါ့။ လောက မှာ မမျှော်လင့်တာတွေ ဖြစ်တတ်တယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားလဲ သိမှာပေါ့ ..ကျွန်တော် တင်မေ့ကို မေ့နေပြီ စိတ်က ယောက်ကယက်ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ တင်မေတယောက် မိုးပေါ်က ကျလာသလို ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ နောက်ပြီးတော့ သူတစ်ယောက် ထဲလဲ မဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက်ဗျ။ ဟာ .. ပေါ်တော်မူတွေ .. မဟုတ်ပါ .. ကျွန်တော်တကယ်ပဲ ဝမ်းသာသွားလေရဲ့။ မျှော်နေတယ် မဟုတ်လား .. ကွန်ပျူတာ ဗေဒင်ဆရာပုံစံနဲ့ ဒက်ကနဲ ဟောလိုက်ပါတယ်။ အေးပေါ့ ..

တစ်ခါထဲ ပျောက်သွားလိုက်တာ တိုက်များတောင်ပြိုပြီး သေပြီလားလို့”” ““ဟဲ့ . .မပြောကောင်း ပြောကောင်းဟာ”” ““ကဲ..ဝင်ကြလေ”” ““ဝင်မှာ ..ဝင်မှာ . မပူနဲ့”” ကျွန်တော်တံခါးစောင့်ပိတ်သလိုလိုနဲ့ .. သူတို့ နှစ်ယောက်ကျော်သွားတဲ့အထိစောင့်နေလိုက်ပါတယ် .. နောက်ပိုင်း အလှကိုမြင်ချင် လို့ပေါ့။ အားပါး .. တင်မေဘေးက ချာတိတ်မကလဲ မနဲ မနောကြီးဘဲ ..တင်မေထက်တောင်လှသေး .. တင်မေ က ခါးနဲနဲတုတ်တယ်လေ .. သူကတော့ခါးကို ကျဉ်းလို့ .. ပြီးတော့ ..တင်မေ .. တင်မေအသားနဲနဲပွတယ် .. ဒီ ကောင်မလေးကျတော့ တစ်ကိုယ်လုံး ကျစ်လျစ်ပြီး ဖင်သား တွေတစ်လုံးချင်း တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကြီးနဲ့ .. မြှစ်စို့ ပေါက်လိုလှချင်တိုင်း လှနေရဲ့။ ““လာလေ .. ဘာကြည့်နေတာလဲ”” ““အကင်းပါးတဲ့ တင်မေဟာ ဖြတ်ကနဲ နောက် လှည့်ပြီး သူခိုးဖမ်းယင်း ငေါက်ငေါက်ပြောလိုက်ပါတယ်။ ““ဟဲ ..ဟဲ .. လှလို့ပါ”” ““လာပါ .. အချိန် ဖြုန်းမနေနဲ့” မျက်စောင်းလေး တစ်ချက်ထိုးပြီး ခပ်ညုညုပြော လိုက်တဲ့တင်မေ .. အမူအရာကြောင့် ကျွန်တော့စိတ် တွေ ဟုန်းကနဲ ထလာပါတယ် .. သူမဖက်က အထာ ပေးနေပြီလေ ..ကောင်မလေးကတော့ အငေးသား ကြည့်နေရဲ့..။ ကျွန်တော် စားပွဲမှာထိုင်မိတယ်ဆိုယင်ဘဲ။ ““ညီမလေး ဒါမမပြောတဲ့ ကိုရဲလင်းထွန်းတဲ့ .. ကိုကို .. ဒါတင်မေပြောတဲ့ တင်မေ ညီမလေး”” ကျွန်တော် ဘုရားမတမိအောင် မနဲထိန်းထားလိုက်ရပါတယ် ညီမနှစ်ယောက်က တစ်ခြားစီဘဲ .. တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီလေ အကြီးမက အသားညိုတယ်ကြမ်းတမ်းတဲ့ ပုံပေါက်တယ် အငယ်မက အသားဖြူတယ် ဖြူရုံတင်မကဘူး ဖွေးနေတယ်ဆို ပိုမှန်မယ် နုနုနယ်နယ် ပုံပေါက်တယ် .. ပစ္စည်းတွေကတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းတာဘဲ .. အကြီးမက နဲနဲပွတယ် .. အငယ်မ က ကျစ်တယ်။ ““နံမယ် ဘယ်လိုခေါ်လဲ ညီမလေး”” ““သူဇာပါ”” ““အင် .. နာမယ်လည်းလှ လူလဲလှ တာဘဲ”” ““သွား .. လာမြှောက်နေပြန်ပြီ”” အော် .. တကယ်ပြောတာပါ” အော်..အစ်မကို ရှေ့မှာထားပြီးသူဇာနဲ့ ကျွန်တော် စကားနဲ့ စလူးမိပါတယ် .. ဒါပေမဲ့ တင်မေဟာ သဘောထားကြီးကြီးထားလေရဲ့ .. ဘာမှမပြောရှာဘူး။

““ကဲ..လက်ဘက်ရည်သောက်အုံး”” အိမ်ရှင်တို့ဝတ္တရားအတိုင်း ကျွန်တော် ဧည့်ဝတ် ပြုရပါတယ် လက်ဘက်ရည်ကလည်း ဓါတ်ဘူးထဲမှာ အဆင်သင့်ရှိလို့တော်သေးရဲ့ .. မနေ့ကဝယ်ထားတဲ့ ကိတ်မုန့်ခြောက်တွေလည်း ကျန်နေသေးတယ်။ ဒါနဲ့ လက်ဘက်ရည်သောက် မုန့်စားပြီး ၃ယောက်သား ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြောနေကြပါတယ်။ ကျွန်တော်က အဖိုအမကိစ္စအကြောင်း စကားဦး သန်းတိုင်း တင်မေကအတင်းလမ်းလွှဲပစ်နေရဲ့ သူ့ညီမ ရှေ့မှာ မပြောချင်ဘူးထင်ပါရဲ့ ကျွန်တော်ကလဲ သူ့ညီမ ရှေ့မှာမို့ တမင်ပြောတာပေါ့။ ဒီအချိန်ထိ သူတို့ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ရောက်လာတယ်ဆိုတာ မသိသေးဘူး .. မေးလိုက်လို့လည်း မသင့်တော်ဘူး မဟုတ်လား။ ““ကိုကို ..တင်မေတို့ ဒီမှာအိပ်မှာနော်”” ဗြုံးကနဲပြောချလိုက်တဲ့စကားကြောင့် ကိုယ့်နားတောင် ကိုယ်မယုံမိဘူး။ ““ဘာပြောတယ် .အော် .. ဒီမှာအိပ်မှာလို့ပြောတာ ”” ““အိမ်ကလူတွေစိတ်ပူနေရှာမှာပေါ့”” ““ဟင့်အင်း တင်မေ .. သေချာပြောခဲ့တယ် .. ဒီနေ့ မြောက်ဥက္ကလာမှာ ဘုရားပွဲရှိတယ်လေ .. ဇာတ်ပွဲ ကြည့်မယ်ဆိုပြီး ညီမလေးကိုခေါ်ပြီး ထွက်လာတာ ကြည့် ကြမလို့ လက်မှတ်တွေတောင် ဝယ်ထားသေးတယ် .. အိမ်က ညီမနှစ်ယောက်ဆို စိတ်ချတယ်လေ .. မနက်၉ နာရီလောက် အိမ်ပြန်ရောက်ယင် ပြဿနာမရှိပါဘူး.. ဘယ်လိုလဲ သဘောကျရဲ့လား”” ““အားဟား .. သဘောကျတာပေါ့… တင်မေရယ်”” ကျွန်တော် တော်တော်ဘဲ မြူးသွားပါတယ် . .ဆာနေတုန်း ထမင်းပဲါထဲဝင်ထိုင်မိတဲ့ လူလို ခံစားရတယ် လေ .. ဒါကြောင့် အာသွက်လာပြီး ဟိုအကြောင်း ဒီအ ကြောင်းတွေ မ မောနိုင် မပမ်းနိုင် ညီမ ““တင်မေတို့ က ဆင်းရဲပေမယ့် မညာတတ်ဘူး””iကိုယ်အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်သွားတာနဲ့ ထဘီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တယ် .. မချောက တမင်အောက်ခံ မဝတ် လာဘူးနဲ့တူတယ် .. အခုဆိုသူ့တစ်ကိုယ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဘမွေးတိုင်းဖြစ်နေပြီ ..သူလဲတပြိုင်တည်း

လိုဘဲ ကျွန်တော့ပုဆိုးကို ချွတ်ချ လိုက်ပါတယ် .. လီးကြီးဟာအရှေ့တည့်တည့်ကို ချိန်ပြီးဘွားကနဲ ပေါ်လာလေရဲ့ တင်မေဟာ လီးရှေ့မှာ ဒူးထောက် ချလိုက်ပြီး ဒစ်ဖျားကိုပါးစပ်ထဲ ငုံလိုက်ပါ တယ်။ ““ပြွတ်.. အုဝု .. အင်း .. ပြွတ်ပြွတ် .ပြွတ်.. ရှီး .. ကျွတ်..ကျွတ်..ကျွတ်..”” ကျွန်တော်စိတ်ကို ခါဆင်းသွားအောင် ပြုစုနေပါ ပြီ ..ဒစ်ကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး မြှင်းစုပ်နေရဲ့ ကျွန်တော် ဖင်ကြောရှုံ့သွားအောင် ကောင်းပါတယ် .. လီးစုပ်ရုံနဲ့ မကျေနပ်သေးဘူးဂွေးဥတွေကိုပါ ပါးစပ်ထဲငုံပြီး လျှာနဲ့ ကလိပေးနေတယ်။ ကျွန်တော်တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မခံ စားဖူးတဲ့ အရသာပါဘဲ။ ပြီးတော့ …လီးကိုပြန်စုပ်တယ် ..ပြွတ်ကနဲ .. စုပ်သွင်းလိုက်ပြီ း .. ပါးချိုင့်အောင့်စုပ်နေတယ်လေ .. လီးအရင်းကို လက်နဲ့ အားရပါးရ ဆုပ်ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုး နောက်ငင်နဲ့ ကျွန်တော့ကို ဒုက္ခပေးနေရဲ့ .. စိတ်တွေ သိပ်လှုပ်ရှားနေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သိပ်မထိန်းနိုင်ပါဘူး တစ်ကိုယ်လုံး ထောင်းကနဲဖြစ်သွားပြီး လချောင်းထဲကနေ သုတ်ရည်တွေ ဒလဟောစီးကျသွားပါ တယ် .. ဒါကို သူက မြိန်ရည်ယှက်ရည်မြိုချလေရဲ့။ ““ကဲ..လာ .. သူ့အလှည့်”” ပြောပြောဆိုဆို ကျွန်တော့ကို ကြမ်းပေါ်ကို လှဲ အိပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ် .. ပြီးတော့ မျက်နှာတည့်တည့် မှာ ခွထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ အသင့် ဖြဲပေးနေရဲ့ .. ဒီတော့လျှာကိုထုတ်ပြီး စောက်ခေါင်း ထဲ သို့ထိုးသွင်းလိုက်ရတယ်ေ .. တဟင်းဟင်းနဲ့ အချစ်ဝှက်ချက်များတက်နေရဲ့ အခုန ကျွန်တော့်ကိုလုပ်ခဲ့တာ တွေကို အခုမှဘဲ ပြန်ဂလဲပ့စားတွေရတော့တယ် စောက် စေ့ရော စောက်ပတ်တပြင်လုံးရော နှံံ့နေအောင် မျက်နှာ ပေါ်မှာ အငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါဘူး ဖင်တရမ်းရမ်းနဲ့ .. တဟင်းဟင်း ငြီးနေရဲ့။ သူလဲ .. သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး ..““အား””ကနဲအော်မပြီး အခေါင်းထဲက သုတ်ရည်တွေ ယိုထွက်လာ လေရဲ့ .. အဲဒါတွေနဲ့ ကျွန်တော့မျက်နှာကို စောက်ဖုတ် နဲ့ဖိပြီး တိုက်ပွတ်ပေးပါတယ် .. မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရစရာ မရှိအောင်ပေပွသွားလေရဲ့ .. ခဏနားပြီးတာနဲ့ ကျွန် တော့လီးကိုဆွနေပြန်ရော .. ဒီမိန်းမကို ကျွန်တော် နိုင်ပါ့မလားမသိဘူး။ လီးတောင်လာတာနဲ့ လှိမ့်ချပြီး . ““ကဲ ..တက်လိုးတော့ .. တို့တာဝန်တော့ ကုန်ပြီပေါင်နှစ်ချောင်းကို အပေါ်မြှောက်ပြီးလက်တွေ ကို ဆွဲဖြဲပေးထားပါတယ် .. ရင်ထဲမှာ အလျှံတငြီးငြီးနဲ့ရမ္မက်မီးတောက်နေတဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲလီးကို ဇွတ်နှစ်ချလို က်တယ်။

ဗြစ်””ကနဲအသားစိုင်တွေကိုထိုးခွဲဝင်သွားချိန်မှာဘဲ.. ““မမ …”” ““ဟဲ့ .. စောက်ပတ်တွေပြဲကုန်ပါဘီ””သူဇာဘယ်အချိန်ကဝင်လာတယ် မသိဘူး တင်မေ ထိတ်လန့်တကြားတောင် အော်လိုက်လေရဲ့ လှည့် ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး ဘာအဝတ်မှ မရှိတဲ့ သူဇာကိုအလန့်တကြားတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ““ကျမကိုလဲ လုပ်ပေး .. နို့မို့ယင် အိမ်ပြန်တိုင်ပြောမယ်””““မလုပ်ပါနဲ့ ညီမလေးရ .. မကောင်းဘူးနောက်ပြီးညီမခံနိုင်မှာလဲ မဟုတ်ဘူး””““ဟင့်အင်း .. မရဘူး .. လုပ်ရမယ် .. မမတို့သာ မသိတာ .. ညီမခြံဘေးက ရေထမ်းကုလားဂန်ဂရားနဲ့ ခံနေတာကြာပြီ .. ခံချင်လွန်းလို့ သာခံရတယ်သူရုပ်ကြီးကို နှလုံးနာလွန်းလို့အခု ကိုကို့ဆီမှာ တစ်ခါ လောက်တော့ ခံကြည့်ချင်တယ်။ ““ဟယ် .. ညီမရယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ ဒီကုလား နဲ့များ”” ““ကဲပါ .. မမကို မြန်မြန်လုပ်ပေး .. ပြီးယင် ကျမဘဲ ..””သူ့စောက်ဖုတ် သူ့လက်နဲ့ ကလိယင်း တောင်းဆိုလာတဲ့အတွက် တစ်ဝက်မြုပ်နေတဲ့လီးကို အဆုံးထိုးသွင်း လိုက်ပါတယ် .. သားအိမ်ကိုဆောင့်သံ ဒုတ်ကနဲ မြည်ပြီး တင်မေမျက်နှာမဲ့သွားလေရဲ့။ ““ဟဲ့ .. နင်ဘယ်တုံးကထဲက ကြည့်နေတာလဲ”““ကျမ အခန်းထဲက ထွက်သွားထဲကဘဲ .. မမလဲ ဏှာသိပ်ထတာပဲ သူ့လီးကြီးကို စုပ်လို့ ဟိဟိ”” ““ဟင်းနော် ကောင်မလေး နင်ခံကြည့်ယင် လီးစုပ် ချင်စိတ်ပေါ်လာမယ်”” သူတို့ညီမနှစ်ယောက် စကားပြောနေတုန်း တင် မေကို ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ အမှန်ဆို သူဇာကို ပိုလိုးချင်တာပေါ့ .. ဒီတော့ရှိသမျှ အားကုန် သုံးပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင် ဆိုပြီအားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့် လိုးချလိုက်တော့ တင်မေလဲ အောက်ကနေဖြဲဖြဲကော့ပေး နေရဲ့ .. လီးဝင်ထွက်သံတွေ အသက်ရှူသံတွေ ဆူညံနေတာဘဲ။ ““အား . အားဆောင့် .. ဆောင့် .. ပြီး .. ပြီးတော့မယ် .. လုပ်ပါ .. မြန်မြန် .. မြန်မြန် .. အား .. ကျွန်တော့သုတ်ရည်တွေ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ တင်မေ့ သားအိမ်နံရံကို သွင်းသွင်းတာနဲ့တင်မေလဲ ကော့ကော့ ပြီး သူ့ဟာတွေပန်းထွက်လိုက်ပါတယ် .. လီးကို စောက် ခေါင်းထဲက ဆွဲစုပ်နေလို့ မနဲချွတ်ယူရတယ် .. နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေ ရေချိုးထားသလို ရွှဲနေရဲ့။

““ကဲ..ကဲ..လုပ်လေ.. ကျမအလှဲ့ ”” ““ဟ..နေပါအုံး .. ခဏနားပါရေစအုံး”” ကျွန်တော် တော်တော်ကြာလေးနားပြီး အားဖြည့် ထားလိုက်ပါတယ် ဟုတ်တယ်လေ အင်မတန်ထန်တဲ့ ညီမနှစ်ယောက်နဲ့ တွေ့နေရတယ် မဟုတ်လား သူတို့ကို အရှုံးပေးလိုက်ယင် ယောက်ျားသိက္ခာကျသွားမှာပေါ့။ ““ကဲ..ခလေးမ..ဆုကျွန်တော့ပေါ်မှာ သူခွရပ်လိုက်တယ်။ လီးဟာ ငုတ်တစ်ချောင်းလို တည့်တည့်ကြီးတောင်နေရဲ့ . .အဲဒါကိုကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့လိုက်တယ်တဖြေးဖြေး တင်ပါးအားနဲ့ ဖိသွင်းလိုက်တော့ မဆန့်မပြဲ မဝင်ချင်ဝင်ချင် တရစ်ချင်းဝင်သွားလေရဲ့ .. ကောင်မ လေးပေါင်တွေတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီးတော့ ချွေးတွေ ပျံနေရဲ့ တင်မေလဲ ရင်မပြီးကြည့်နေရှာတယ်။ ဘာဘဲပြောပြော လီးအဆုံးထိ နစ်ဝင်သွားပါ တယ်။ သူဇာတစ်ယောက်ကားယားခွပြီး တံကျင်လျှိုခံ ထားရတယ်ဆိုပါစို့ .. တဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ် ပြန်သွင်း လုပ်ယင်း ကျင့်သားရ လာတော့ပြန်ပါတယ်။ သူ့နို့တွေဗရမ်းဗတာလှုပ်ခါနေတဲ့အထိ အားနဲ့ ဆောင့်ပါတော့တယ် ..ခါးကိုကော့ထားပြီး တင်ကို နောက်ပြစ်ထားတယ် ..ပြီးတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိခါးကို နွဲ့နွဲ့ပြီးအားရပါးရဆောင့်ပါလေရော .. သူ့အစ်မထက် အများကြီးသာတယ်.. အတွေ့အထိရော .. အရသာရော ပေါ့..။ စောက်ခေါင်းထဲကနေ လီးကို စုပ်စုပ်ပြီးမြိုနေ သလိုဘဲ .. မဆန့်မပြဲနဲ့မို့ စောက်ဖုတ်ဟာ ယောင်ကိုင်း လာတော့ .. သွေးပူနေတုန်းမို့ ဘာမှသတိမထားမိပါ ဘူး တခန်းလုံးသုတ်ရည်အနံ့တွေ မွှန်ထူနေတယ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်က ချွေးတွေ ကျွန်တော့ပေါ်ပေါက်ပေါက် ကျလာတယ်။ မိနစ်၂၀လောက်ကြာရော ““အား””ကနဲ စူးထိုးခံရ သလို အော်ပြီးလေထဲ မှာ တစ်မိနစ်လောက် မျက်ဖြူလန် အကြောဆွဲနေတယ်။ပြီးတော့ ..ကျွန်တော့အပေါ်အရုပ်ကြိုးပြတ်ကျလာပါတော့တယ်။ ..ပြီးပါပြီ။ ။