ဖူးဖူး

ဒေါက်..ဒေါက်.. ဟဲလို ..ကိုဒန်နီရယ်..ကိုဒန်နီရယ် အိပ်ပျော်နေလား.. ရုပ်တရက် အခန်းဝ ကတံခါးခေါက်သံကြောင့် အရင်ကအကြောင်းတွ ပြန်စဉ်းစားရင်း တက်နေတဲ့ ဖီးလေး တခြမ်းငုပ်သွားရပါတယ်၊ ကမာန်းကတမ်း အခန်းဝ သွားတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့.. ..အော် နေခြည်…ဘာဖြစ်လို့လဲ.. ..အော် ဒီနေ့ ဘယ်မှ မသွားရင် နေခြည်နဲ့ လိုက်ခဲ့မလား နေခြည် တခုခု ကျွေးမယ်လေ ဆယ်လီဘရိတ် လုပ်စရာရှိလို့.. ..အော် စားဖို့ ဆိုရင် လိုက်တာပေါ့..ခနလေး အဝတ်လဲ လိုက်အုန်းမယ်နော်.. …အိုခေ.. ပြုံးစစ နဲ့ သူ့အောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးတချက်ဝှေ့ပြီး ကြည့်သွားတဲ့ နေခြည်ဝင်းဝါကြောင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ငုံ့ကြည့်မိတယ်၊ ..အိုးမိုင်ဂေါ့… ကျနော့် အိမ်နေရင်း ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတိုပွပွအောက်ကနေ အစွမ်းပြနေတဲ့ ညီတော်မောင်၊ က ဖုထလို့ အဟီး၊ တတ်နိူင်ဘူး၊ အရေးကောင်းတုန်း ဒိန်းဒေါင်းဖျက်တာကိုး နေပေ့စေ၊ ဟင်း…. ကျနော်နဲ့ နေခြည် တို့ အမ်အာတီ စီး ပြီးတော့ပဲ မြို့ထဲ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်၊ ထုံးစံ အတိုင်း လူတွေ ရှုတ်ရှက် ခတ်နေတဲ့ တကာရှီရားမား ဘက်ပေါ့။ သူက ရက်စတောရင့် သွားမယ် လုပ်နေပေမဲ့လည်း ကျနော်က လူတွေ အများကြီး မြင်ရတဲ့ ရှော့ပင်စန်တာထဲက ဟော့ကာ စန်တာ လို့သူတို့ ခေါ်တဲ့ စားသောက်ဆိုင်တွေ မှာပဲ စားကြရအောင် ဆိုပြီး ဝင်လားခဲ့ကြတယ်။

စင်္ကာပူက ပူလည်းပူ၊ စိုထိုင်းဆ ကလည်းများတော့ ချွေးတစို့စို့ နဲ့ မို့ ကျနော် ရောက်ကာစ ၂ပတ်လောက်ကတော့ တော်တော် ခံရတယ်၊ နေလို့ မတတ်ဘူး၊ နောက်မှ အသားကျ လာခဲ့တာ။ ..ကဲ ပြောစမ်းပါအုန်း ..ဘာ ဆယ်လီဘရိတ် လုပ်မှာလဲ.. ..ခစ်ခစ် ..နေခြည် အခု လက်ရှိဘဲကို အောင်မြင်စွာပဲ ဖြတ်နိုင်ခဲ့လို့လေ၊ အဟီး.. ..ဟစ်ဟစ်၊ သနားစရာပါပဲ ၊ ဒီကောင်တော့ တော်တော် ဆွေးသွားမှာပဲ.. ..အောင်မယ် ဒန်နီရယ်က ဘာသိလို့လဲ.. ဘာမှ တော့ မသိဘူးလေ၊ ဒါပေမဲ့ နေခြည့်လို့ ကောင်မ လေးချောချော ကို ရီးစားဖြစ်ဖို့က လွယ်တာမှ မဟုတ်တာ.. ..ခစ်ခစ်..တို့ကိုလာမြှောက်မနေနဲ့ ဒန်နီရယ်၊ တို့ကျွေးမယ်လို့ပြောပြီးသား စားချင်တာ စား.. ကျနော့် စိတ်ထဲ မှာတော့ ထူးဆန်းသလိုပဲ၊ သူ့ဘာသာ ရီးစားနဲ့ ပြတ်တာကို ကျနော့် ကို ဘာလို့လာကျွေးနေသလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားနေသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အလားကားစားရတာလေ စားတာပေါ့၊ အဟီး၊ တဆက်ထဲ ပဲ ကြည့်မိတယ်၊ နေခြည်က ဗမာမလေး ပီပီ အရပ်ကလည်း သိပ်မမြင့်ဘူး ငါးပေ လောက်ပဲ ရှိမယ်၊ မျက်နှာကတော့ ဝိုင်းဝိုင်း အသားဖြူဖြူ ဝင်းဝင်းလေး၊ နို့လေးတွေကလည်း သိပ်အကြီး ကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဖေါင်းမို့မို့ နဲ့ ချစ်စရာလေး၊ ဒီနေ့ သူက ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်လာတော့ ဖင်ကလေး က လုံးကျစ်နေတာ၊ အမ်အာတီ ပေါ်မှာတုန်းက သတိထားမိ လိုက်တယ်။

ဒန်နီရယ် တို့နဲ့ အဲလိုသွားနေတာကို အန်တီမေ ကို သွားမပြောနဲ့နော်..သူက ကြိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး.. ..အင်းပါ နေခြည်ရဲ့.. အန်တီမေ က ကျနော် အဲဒီကောင်မလေး တွေနဲ့ ရောတာ မကြိုက်မှန်း ကျနော်က သိနေပေမဲ့ သူတို့ ပါသိနေတာ ကျတော့ ကျနော့် စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်မိတယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ရည်းစား မရှိတော့တဲ့ နေခြည် တယောက်၊ အန်တီမေ လစ်ရင်လစ်သလို ကျနော့် အခန်းထဲ လာလာ စကားပြော တတ်တယ်၊ သူ့ ကို အင်္ဂလိပ်လို ပြော ဖို့ ၊ သူက အင်္ဂလိပ်စာ တိုးတက် အောက် လေ့ကျင်ချင် လို့ ၊လို့ပြောတာပဲ။ ကျနော်လည်း သူရီးစား မရှိတော့ ဘူး ဆိုတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်လာတယ်၊ ဗမာမ လေး တယောက်နဲ့ မှ မလုပ်ဖူးတော့ စမ်းကြည့်ချင်စိတ်လည်း ပေါက်နေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ တော်ကြာ သူက ကိုယ့်အပေါ်မှာ သွေးရိုးသားရိုး ခင်တာဆို ကိုယ်ပြဿနာတက် နေမှာလည်း စိုးတယ်။ တနေ့ မှာတော့ သူ့ ကို ဗာဝယ်တွေ အသံထွက်တာ ဗမာပြည်က အသံထွက်နဲ့ ကျနော်တို့ အမေရိက က အသံထွက်တာ တွေ က မတူတော့ စာလုံးတွေ အသံကို ပေါင်းထွက်တဲ့ အခါကျတော့ တမျိုးဖြစ်နေတယ် မဟုတ်လား၊ အဲဒါနဲ့ သူ့ကို ကျနော် ဆိုခိုင်းတဲ့ အသံထွက် လိုက်ဆိုခိုင်းရင်းက သူ့နူတ်ခမ်းပါးပါးလေး တွန့်ကွေးကွေးလေး ကျနော့်မျက်နှာရှေ့၊ လုပ်နေတာ။

မချင့်မရဲ ဖြစ်လာတာနဲ့ သူ့ကိုယ်လေး ကို ဆွဲယူပြီး နူတ်ခမ်း လေး တွေကို ဖိစုပ်နမ်းပစ်လိုက်မိတယ်။ သူက လည်း ကျနော့် ကိုယ်လုံးကို ဖက်တွယ်ပြီး ပြန်နမ်းလာတယ်၊ သူ့ လျှာလေး တွေနဲ့ ကျနော့် လျှာကိုတောင် လာထိုးပြီး ဆော့နေသေးတယ်၊ သူလည်း ရီးစားတွေ များတော့ အတွေ့ အကြုံ မနည်း ဘူး ဆိုတာ ကို သက်သေပြနေသလိုပဲလေ။ဟီး။ သူ့နှုတ်ခမ်းလေး က ပျော့ပျော့လေး နဲ့ နုဖတ်နေတာပဲဗျာ၊ နောက်ပြီး မကြာသေးခငက မှ ပီကေစားထားသလား မသိဘူး၊ မင့်တီ ( ပရုပ်နံ့လေးသင်း ) နေတယ်၊ အဟီး၊ သူက လျှာလေးနဲ့ ကျနော့် နူတ်ခမ်းကို လာဆွလို့ ကျနော်က သူ့ လျှာပါ ဆွဲစုပ်ပြစ်လိုက်တယ်။ကျနော့် လက်တဖက်က သူ့ ခါးလေး ကို ထိန်းကိုင်ရင်းနဲ့ နောက်လက်ဖဝါးတဘက်က သူ့တင်ပါးလုံးလုံးလေး ပေါ် အုပ်ကိုင်မိတယ်။တင်ပါး လုံးကျစ်ကျစ်လေး တွေက ကိုင်လို့ကောင်းတယ်။ သူက အိမ်နေရင်း ဆိုပြီ ဗမာထမိန် ပါးပါးလေး ကို ဝတ်ထားတယ်၊ ပူလို့လား မသိ အောက်က ဘာမှ မပါဘူး ကျနာ် ကထမိန်ပေါ်ကနေ သူ့ တင်သားလေး တွေကို ပွတ်ပေးနေရင်းက စမ်းကြည့်နေလို့သိတာ၊ ခန တော့သူက ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ပြီး။ ..ဒန်နီယယ်..ခနလေး တံခါး သွားပိတ် လိုက်အုန်း. .တော်ကြာ တယောက်ယောက် ဝင်လာမှာ စိုးလို့… ကျနော်လည်း ဒီလောက်ဆိုရင်တော့ သိပြီပေါ့၊

အခန်းတံခါးကို အမြန်သွားပိတ်ပြီး ဂလန့်ပါချလိုက်တယ်။ နောက်မှ နေခြည့်ဆီ ပြန်လာပြီး သူ့ခါး လေးကို ကိုင် ပြီး နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်းနမ်းမိပြန်တယ်၊ ကျနော့် လက်တွေက သူ့တီရှပ်အောက်က နေ လက်လျှိုပြီး ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်၊ ဂျိတ်ပြုတ်သွားမှ သူ့ တီရှပ်အောက်က လက်ကို ရှေ့ဘက်ကို ပြောင်းကိုင်လိုက်တယ်၊ နို့လေး နှစ်လုံးက ကျနော့် လက်ဖဝါးအောက်မှာ အနေတော်ပဲ၊ လုံးလုံး အိအိလေး တွေ၊ ကျနော် က အသာလေး ဖိပြီး ဆုပ်နှယ် လိုက်တော့ နေခြည့် ဆီက အသံလေး ထွက်လာတယ်၊ ငြီးသံလေး ပေါ့။ နောက်တော့ သူ့ တီရှပ်လေးကို အနားက ကိုင်ပြီး မြှောက် လိုက်တော့ သူက လက်နှစ်ဖက် ထောင်ပေးပါတယ်၊ သူ့ တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်ကကျော်ပြီး ဆွဲမ ချွတ်လိုက်တော့ သူကလည်း ပုခုံးပေါ်က ဘရာဇီယာကြိုးကို လက်နှစ်ဘက်က လျှောချပြီး ကြမ်းပေါ် ပစ်ချလိုက်တယ်၊ ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားရောင်ရှိတဲ့ နို့လုံးလေး တွေနဲ့ ညိုတိုတို နို့သီးခေါင်း သေးသေး လေး တွေကို ငို့ပြီး စို့ပစ်လိုက်တယ်၊ …အို့..ဒန်နီယယ်…ခစ်ခစ်.. ကျနော်က ထမိန်ကို ဘယ်လိုချွတ်ရမှန်း မသိဘူးဗျ၊ ကြယ်သီးလည်း မတွေ့ ၊ဇစ်လည်း မတွေ့ ခါးကနေ အတင်း ဆွဲချလို့လဲ မရ ၊ ကျနော်လုပ်နေတာကို ကြည့်ပြီး နေခြည်က တခစ်ခစ် နဲ့ ရီပြီး ခါးက သူပတ်ထား တာကို ဖြေပေးလိုက်တော့ မှ ထမိန်က ကြမ်းပေါ်ကို ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျ သွားတယ်ဗျ၊

လှလိုက်တာ နေခြည်ရယ်… ကျနော် သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲ မ ချီလိုက်ပြီး ကျနော့် ကုတင် ပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်တယ်၊ နေခြည်က ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီး ပက်လက်ကလေး နဲ့ ကျနော် ကုတင်ဘေူးမှာ အင်းကျီ ဘောင်းဘီ ကမန်းကတန်း ချွတ်နေတာကို ကြည့်နေရှာတယ်၊ မျက်လုံးထဲ မှာတော့ ရီချင်သလိုလို၊ စိတ်ဝင်စားသလိုလို အရိပ်အငွေ့တွေနဲ့ပေါ့၊ ကျနော် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဆန္ဒပြင်းပျ နေတဲ့ ကျနော့် ဖွားဘက်တော်က ငေါက်ကနဲ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ ထွက်လာတော့ နေခြည်က ရှက်သလိုနဲ့ ခွိကနဲ ရီလိုက်ပြီး မျက်လုံးကို သူ့ လက်ဖဝါးလေး နဲ့ မလုံတလုံ ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျနော်က ကုတင်ပေါ်တက် ပြီး သူ့ရဲ့ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ဝင် လို က်တယ်။သူ့ပေါင်လေး နှစ်လုံးကို ကျနော့် လက်တဘက်တချက်နဲ့ အသာလေး မ ဖြဲ လိုက်ပြီး အမွှေးရိတ်ထားလို့ ပြောင် နေတဲ့ တောင်ကတုံး ဟပြဲလေးကို ကုန်း ရက်လိုက်မိတယ်၊ ကျနော့် ပထမဆုံး အတွေ့ အကြုံဖြစ်တဲ့ ဗမာမလေး ရဲ့ အဖုတ်ကို အားရ ပါးရ ကို ရက်ပစ်လိုက်မိတယ်၊ ကျနော့် လျှာလေးကို မာနေအောင်တောင့်ပြီး အတွင်းသားနုနု လေးတွေကို ထိအောင် ရက်ပေးမိတော့ နေခြည်က သူ့ပေါင်လုံးလေး တွေနဲ့ ကျနော့် ခေါင်းကို အတင်းညှပ် ထားရင်း သူ့ လက်ချောင်းလေး တွေက ကျနော့် ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အတင်း ဆွဲထားတယ်၊

သူ့ ဖင်ကလေးလည်း အိပ်ယာပေါ်က ကြွကြွ လာခဲ့တယ်။ ..ဒန်နီရယ်..တို့..မခံနိုင်တော့ဘူးကွယ်..ဟိုဟာ လုပ်ပါတော့.. ..အိုကေ… ကျနော်လည်း ကုန်းထလိုက်ပြီး နေခြည်ရဲ့ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းလေး ရဲ့ အဝမှာ ကျနော့် ဖွားဘက်တော် ခေါင်းကြီးကို တေ့ပေးလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မှ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်း လိုက်တယ်၊ နေခြည်ရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲက စိမ့်ထွက်နေတဲ့ အရည်တွေရယ် ကျနော့် တံတွေးတွေရယ်ကြောင့် ချောကျိ နေတော့ သွင်းရတာ သိပ်မခက်သလိုပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့် လီးကြီး ကို တော့ တည်းတည်း တင်းတင်း လေး ဖိ နေ တာကို ခံစားနေရတယ်၊ နောက်တော့ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း အစ လုပ် ပေးရင်း အရှိန်ရလာတော့ တဖတ်ဖတ် မြည်အောင်ကို ဆောင့်လိုးနေမိပါတော့တယ်၊ နေခြည့် ဆီကလည်း ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း တအစ်အစ် ငြီးသံလေး ထွက်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ကို တွန်း ပြီးတားတဲ့ ပုံစံ မျိုးလည်း မတွေ့ တော့ သူခံနိူင်လို့ပဲလေ၊ ဆိုပြီး ကျနော်လည်း တအားကို ဖိဖိ ဆောင့်ပေးနေမိပါတော့တယ်၊ နေခြည်နဲ့ ကျနော် နဲ့ ခုတလော တပူးတွဲတွဲ လုပ်နေတာကို အန်တီမေ က သိပ်ကျေနပ် ပုံ မပြဘူး၊ ဘာမှ တော့ တိတကျကျ မပြောပေမဲ့ မျက်နှာ က သိပ် ရွှင်ရွှင်ပြပြ မရှိဘူး၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လည်း သူ့ ရှေ့မှာတော့ နေခြည့်ကို သိပ်ပြီး လုံးလုံးထွေးထွေး မနေပြဘူး၊

ကွယ်ရာ မှာကျမှ ပဲ ကောင်းကောင်း လုပ်ဖြစ်တော့တယ်၊ အဲဒါ သိပ်တော့ မကြာပါဘူး ဘာလို့လဲ မသိဘူး နေခြည်က ဗမာပြည်ပြန်သွားတယ်၊ သူ့ စတေးတပ် ကြောင့် ဆိုလား ဘာလား မသိပါဘူး၊ အန်တီမေကလည်း လူထပ် မတင်တော့ဘူး တဲ့ ၊ အဲဒီတော့လည်း အိမ်မှာ ဖူးဖူး နဲ့ အန်တီမေရယ် ကျနော်ရယ် ပဲ ကျန်ခဲ့တော့တယ်၊ ဖူးဖူးညွန့်ဝေက တော့ အေးအေးလေး လို့ ကျနော်က ထင်ခဲ့ပေမဲ့ သူက မှ တကယ့်ကို စတွိတ်ဖေါ်ဝပ် လေး ဗမာလိုပြန်ရင် ဒဲ့ဒိုး လို့ပြောမလား အန်တီမေတခါပြောပြဘူးတဲ့ အသုံးအနူံး၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့၊ တနေ့ မှာ အန်တီမေ အိမ်မှာမရှိပဲ ကျနော်နဲ့ ဖူးဖူး တို့ အိမ်က မီးဖိုချောင်မှာ ဆုံကြတယ်။ စကားစမြီ ဟိုရောက်ဒိရောက် ပြောနေကြရင်း ဖူးဖူးက ..ဒန်နီရယ် တို့ကို ဘယ်လိုမြင်လဲ….. ….ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖူးဖူး… ….တို့က ဆွဲဆောင်မှု မရှိလို့လား….. ..ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ….. …မသိဘူးလေ တို့ကို လှည့်တောင် မကြည့်လို့… …မဟုတ်ဘူးလေ၊ ကျနော် က အဲလိုကြည့်ရင် ရိုင်းရာကျမှာပေါ့၊ ဖူးဖူး က လှပါတယ်… …အားနာပါးနာနဲ့ မပြောပါနဲ့ကွာ..အလကားစတာပါ… …မဟုတ်ပါဘူး တကယ်ပါ၊ နေခြည့်ထက် အများကြီး လှတာပေါ့၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ရော… ..ခစ်ခစ်.. အခုမှတော်ပါ၊ တို့က စပြောလို့ အပေါစား ထင်သွားတာလား

မဟုတ်ပါဘူး..ဒီလိုလေ.. ဖူးဖူး ရဲ့ မခို့တရို့ အကြည့်နဲ့ နုတ်ခမ်းပါးလေးထော်ထော်ပြီး ရီနေတာကို မချင့်မရဲဖြစ်လာတာနဲ့ ကျနော် သူ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး ကစ် ပေးလိုက်မိတယ်၊ သူလည်း ရုတ်တရက်တော့ အံသြသွားသလိုပဲ ဒါပေမဲ့ မရုန်းဘူး၊ ကျနော့်ကို ပြန်ကစ်ပေးလာတယ်၊ သူ့လျှာကလေးက နွေးနွေးလေးးနဲ့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေ ကိုပါတိုထိကစားလာတယ်၊ ကျနော် သူ့ကို ပွေချီပြီး ကျနော့် အခန်းထဲကို ခေါ်လာမိတော့တယ်၊ ကျနော့်အခန်းတံခါးကို ခြေထောက်နဲ့ ကန်ပိတ်လိုက်ပြီးသူ့ကို ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်တယ်၊ ကုတင်ဘေးရပ်ပြီး အင်းကျီဘောင်းဘီချွတ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို ဖူးဖူးက ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လေးကနေ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေတယ်၊ အတွင်းခံချွတ်ချလိုက်တော့ ဖြောင်းကနဲ ရုန်းထွက်လာတဲ့ ကျနော့်ကောင်ကြီးကို မြင်တော့သူ့မျက်လုံးလေးဝိုင်းစက်သွားတယ်၊ ကျနော်ကုတင်ပေါ်က သူ့ကိုယ်လုံးလေးပေါ်တက်ခွပြီး မျက်နှာအနံ့ကို အနမ်းတွေပေးမိတယ်၊ နောက်သူ့တီရှပ်လေးကို လှန်ချွတ်လိုက်ပြီး နောက် ဘရာဇီယာပေါ့၊ သူနို့ကလေးတွေက မကြီး မသေး၊ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကျနော့် လက်တဝါးစာ လောက်ရှိတယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးကတော့ သေးသေးလေးတွေ၊ ကျနော်ကလက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ဆုပ်နှယ်လိုက်တော့ နို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေက လက်ဖဝါးပေါ်လာစူးတယ်၊ ကျနော်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကျနော့်နူတ်ခမ်းတွေနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ညှပ်စုပ်လိုက်တော့ ညီးသံလေး ထွက်လာပြီး သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကျနော့်ဆံပင်ထဲကို ထိုးဖွပြီး ဆုပ်ကိုင်လာခဲ့တယ်၊

သူ့နို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းစို့ရင်းနဲ့ ကျနော့်လက်တွေက သူဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကို ဆွဲချွတ်ပေးနေတယ်၊ သူကလည်း ဖင်ကလေးကြွပြီးသူ့ခြေထောက်နဲ့ကန်ထုတ်ပေးပါတယ်၊ သူ့ ရဲ့ အမွှေးပါးပါးလေးဖုံးနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကိုင်လိုက်တော့ အရည်လေးတွေနဲ့ စိုနေပြီဗျ၊ ကျနော်က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျနော့်ဒူးခေါင်းနဲ့ အသာခွဲလိုက်ပြီး ကျနော့်ကောင်ကြီးကို သူ့ အဖုတ်ဝလေးမှာတေ့လိုက်တော့၊ …ဒန်နီရယ်..ဖြေးဖြေးနော်..နင့်ဟာကြီးက ကြီးကြီးပဲ… တဲ့၊ ကျနော်က လည်း အင်း ဆိုပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စပြီးဖိသွင်းလာခဲ့တယ်၊ တကယ့်ကို ပဲ ကျပ်နေတာပဲဗျာ၊ ကျနော့် ကောင်ကြီးမေးစေ့တောင် နည်းနည်းနာချင်တယ်၊ အဲဒါကြောင့် သူရောကိုယ်ရော ခံသာအောင်၊ နည်းနည်းချင်းသွင်းလိုက်ပြန်ထုတ်လိုက်၊ ပြန်ထည့်လိုက် လုပ်နေရတယ်၊ ကျနော့်ကောင်ကြီးတဝက်လောက်ရောက်တော့ သူက အံကလေးကြိတ်ပြီး အောက်ကနေ ကော့ကော့လာတယ်၊ အဆုံးထိသာသွင်းလိုက်တော့ ဆိုတဲ့သဘောမဟုတ်လား၊ အဲဒါနဲ့ ကျနော်လဲ ဖိသွင်းပစ်လိုက်မိတယ်၊ …အား….ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…. ကျနော့်ကောင်ကြီးလည်း ထိပ်ပူကနဲဖြစ်သွားတယ်သူလည်း တချက်အော်ထည့်လိုက်လို့ ကျနော်ရောက်တဲ့နေရာမှာပဲ ရပ်နေလိုက်မိတယ်၊ ရောက်နေတာကလည်း ဆုံးနေပါပြီ၊ သူ့ဆီးခုံနဲ့ ကျနော့်ဆီးခုံချင်းက ဖိကပ်နေပြီလေ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်တယောက်နဲ့ တယောက် တင်းတင်းဖက်ရင်းငြိမ်နေကြတယ်၊ ခနလောက်နေပြီးမှ ကျနော့် ကောင်ကြီးလည်း နည်းနည်းသက်သာ သွားတော့တယ်