ကိုကိုလူလိမ်

တနေ့သော မနက်ခင်းလေးမှာပေါ့ အလှအပလေး ပြင်ဆင်ပြီး အလုပ်ကို အသွား လမ်းဆုံအရောက် အသိတယောက်က နှုတ်ဆက်ပုံက “အပျိုကြီး လှလို့ပလို့ အလုပ်သွားမို့လား” “ဟုတ် ဒေါ်လေး” “နောက်ကားတွေ ကျော်ကုန်ပြီနော် အိမ်ထောင်ပြုဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူးလား” “အကြိုက်မတွေ့သေးလို့ပါ” “အရွယ်မနှောင်းခင် ယူထားနော် ဟင်းဟင်း” ဆက်ပြီး မပြောတော့ပဲ ထွက်လာခဲ့တော့တယ် လူကိုများ ဂေါ်မစွံလို့ အပျိုကြီးဖြစ်နေတယ်များ ထင်နေသလားမသိ မယူချင်လို့ မယူတာကို သူတို့အလုပ်ကျနေတာပဲ တကယ်တော့ နုနယ်တဲ့ နှလုံးသားရဲ့ အနာဟောင်းက တဖန်အသစ် ဖြစ်လာပါတော့တယ်။

လွန်လေပြီးသော ဆယ်နှစ်ခန့့် မေ ဆယ်တန်း၃ခါကျလို့ အခုကျူရှင်ပြန်တက် နေရတဲ့အချိန်ကပေါ့ မဖြေချင်တော့ပေမယ့် မေမေက နောက်ထပ်တစ်နှစ်လောက် ကြိုးစားကြည့်လိုက်ပါဦး ပြောလို့ စိတ်မပါပဲ ပြန်တက်နေရတယ်လေ ကျူရှင် အသွားအပြန်ကို စက်ဘီးလေးပဲ ကျော့ကျော့လေး နင်းပြီး သွားရတာပေါ့ ကျူရှင် အသွားအပြန်မှာ မေ့ကို အမြဲတမ်းလိုလို တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား ကိုကိုက ရည်းစားစကား လိုက်ပြောတယ်လေ အစတော့ မိန်းကလေးသဘာဝအရ ရှက်လဲရှက် ငြင်းလဲငြင်း ရတာပေါ့ မေ အတန်တန် ငြင်းပေမယ့်လဲ ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ အပြောချိုချို ယုယကြင်နာတဲ့ အပြုအမူတွေက မေ့နှလုံးသားလေးကို လှုပ်ခပ်စေခဲ့တယ်လေ တိုတိုပြောရရင်တော့ ကိုကိုနဲ့ မေ ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်ပေါ့။

ချစ်သူတို့ ထုံးစံအတိုင်း အခါကြီးရက်ကြီး နေ့တွေဆို ဘုရားကြီးသွား ဘုရားဖူးရတာအမော ကိုကိုဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ မင်းကွန်းခေါင်းလောင်းကြီး၊ ပုထိုးတော်ကြီးနှင့် မြသိန်းတန်စေတီအထိ မမောနိုင်မပန်းနိုင် လည်ကျပတ်ကျတာပေါ့ ရုပ်ရှင်ကြည့် ပန်းခြံသွား တူနှစ်ကိုယ် ပျော်လို့ရွှင်လို့ တခါတလေ သဝန်တိုလိုက် စိတ်ကောက်လိုက် ရန်ဖြစ်လိုက် ပြန်ချောလိုက်နဲ့ သာသာယာယာလေး ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတယ်။ ချစ်သူသက်တမ်းလေး ခြောက်လအကြာ ကိုကိုနဲ့ကျူရှင်လစ်ပြီး ရုပ်ရှင်သွားကြည့် ဖြစ်တယ်လေ အစတော့ စုံတွဲခုံလေးမှာ ထိုင်ရင်း ရုပ်ရှင်ကြည့်လိုက် မုန့်စားလိုက်ပေါ့ အချိန်အနည်းငယ် ကြာလာတော့ ကိုကိုက ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ဖက်ထားရင်း မေ့ နဖူးလေးနမ်းလိုက် နှတ်ခမ်းလေးကို ကစ်ဆွဲလိုက်နဲ့ ဇာတ်ကားကို သေချာမကြည့်ရပါဘူး။

တဖြေးဖြေး မေအင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့လေးတွေကို စုပ်ကိုင်ဖျစ်ညစ် ပေးတော့တယ် တခါဘူးမှ အကိုင်မခံဖူးတော့ စိတ်ထဲတမျိုးလေး ခံစားနေရတယ် အရှိန်လေး ရလာတော့ ကိုကို့လက်တဖက်က မေ့လုံချည်အောက်ကို လျိုဝင်ပြီး ပင်တီပေါ်ကနေ မေ့ပေါင်ကြားက မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် အရည်လေးတွေ စိမ့်ကျလာပြီး မေလဲ မောဟိုက်လို့နေတယ် လူကြားသူကြားထဲမို့ အနေခက်လိုက်တာ မေ့ကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း မေ့လက်ကိုယူပြီး သူလီးတံကြီးကို ကိုင်ခိုင်းပြီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲ ပေးဖို့ပြောတယ်လေ မေလဲ ပူနွေးနေပြီး မာတောင်နေတဲ့ အချောင်းကြီးကို ကိုင်မိတော့ ကျက်သီးတောင် ထမိတယ်။

မေ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲပြီး ထုပေးလိုက်တော့ အရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီး မေလက်တောင် ပေကုန်တော့တယ် နမ်းကြည့်လိုက်တော့ စိမ်းရွေရွေအနံ ရတယ် ရုပ်ရှင်သာ ပြီးသွားတယ် ဘာမှန်းကို မသိလိုက်ဘူး ဘေးလူတွေများ ကြည့်နေမလားလို့ ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ သတိတောင်ထားမိပုံ မပေါ်ပါဘူးလေ မေတို့လဲ ဟန်မပျက် ပြန်လာကြပေမယ့် စိတ်အာရုံက အစောက အထိအတွေ့ကို မေ့ဖို့ခက်နေတယ် ကိုကိုတို့အိမ် ဘယ်လိုရောက် လာလဲတောင် မသိလိုက်ဘူး ဖြစ်ချင်တော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး ခါတိုင်းဆို အိမ်ထဲကို လိုက်ဝင်လေ့ မရှိပေ့မယ့် အခုတော့ ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်ထိုင်မိတယ်လေ အရှိန်မသေးသော အလုပ်ကို တကျော့ပြန် စမိတော့တယ် ကိုကိုက မေအနားဝင်ထိုင်ပြီး မေ့နှတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူနမ်းပစ် လိုက်တယ်။

မေလဲ အလိုက်သင့်လေး ပြန်လည်စုပ်ယူ နမ်းရှိုက်ရင်း အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့နေသလားပဲ အနမ်းမပျက်ပဲ မေကိုယ့်လေးကို ပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်းလေးထဲ ခေါ်လာတယ်လေ ဘယ်သူမှမရှိဘူး ဆိုတဲ့အသိက စိတ်ကွယ်ရာရောက်လို့ နေတယ်လေ ကိုကိုက နမ်းရှိုက်ရင်း မေ့အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ချလိုက်တော့ အပေါ်ပိုင်း အဝတ်ဗလာလေးနဲ့ အပျိုစင်နို့ လုံးလုံးလေး ပေါ်လာပြီး စုပ်ညစ်ကိုင်တွယ်ရင်း စို့ပေးလိုက်တာများ ပြွတ် ပြွတ် ဟင့် အား အင့် အ ညီးသံသဲ့သဲ့လေးက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲ ပျံ့လွင့်နေတယ် နို့စို့နေရင်း ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးကာ လုံချည်လေးကို အောက်ဆွဲချပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပေါင်တံဖြူသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ အတူ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ပင်တီအနီရောင်လေးက လိုက်ဖက်စွာ ပေါ်လာတော့တယ်။

ကိုကို့လက်လေးက ပင်တီလေးပေါ်ကနေ အက်ကွဲကြောင်းလေး တလျောက် ပွတ်ဆွဲပေးတယ် နို့လေးစို့ စောက်ဖုတ်လေး ပွတ်ပေးနေလိုက်တာများ ခံရသူမေ့အဖို့ ကာမကျော မျောပါနေမိတယ် အရည်လေးတွေ စိမ့်ကျလာပြီး ပင်တီလေးတောင် စိုစိစိလေး ဖြစ်လာတယ် ကိုလဲ သူအဝတ်အစားတွေ အကုန်လုံး ချွတ်ချလိုက်တော့ လီးတံကြီးက ထောင်ထနေတော့တယ် အပျိုလေးဖြစ်တဲ့ မေအဖို့ အရွယ်ရောက်ပြီးသား ယောင်္ကျားတယောက်ရဲ့ လီးကို မြင်ဖူးတာ ပထမဆုံးပဲ ကြည့်ရင်း ကိုယ့်လေးတုန်ပြီး ကျက်သီးတောင်ထတယ် တဆက်တည်း မေပင်တီလေးကို ချွတ်ပြီး မေ့ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ် မွှေးညင်းနုနု လေးတွေနဲ့ လွှမ်းခြုံထားတဲ့ မေ့စောက်ဖုတ်ဝလေးကို လီးတံကြီးတေ့ပြီး တဖြေးဖြေး လိုးသွင်းလိုက်တယ်။

စွပ် ဖွတ်ဖွတ် ဒုတ် အင့် အ မေရဲ့ ဆီးခုံလေးနဲ့ ကိုကို လမွှေးတွေ ထိကပ်သွားတော့တယ် လီးတံကြီးက မေ့စောက်ခေါင်း ကျည်းကျည်းလေးထဲ ကျပ်သည်းစွာ ဝင်ထွက်ရင်း အသားနုနုလေးတွေကို ပွတ်တိုက်ဆော့ကစား နေတော့တယ် ကိုကိုက မေ့အပျိုစင် စောက်ဖုတ်လေးကို အဝင်အထွက် မှန်မှန် လိုးသွင်းနေတော့တယ် မေလဲ လီးတံကြီး ဝင်လာတိုင်း ခါးလေးကော့ ပေးနေမိတယ် မေ့ မသိစိတ်က လီးတံကြီးကို ညစ်ပေးနေမိတယ် ကိုကိုလဲ နို့လေးတွေကို စုပ်ကိုင်ရင်း လိုးပေးနေတော့ အကောင်းကြီးကောင်း နေသလို အလိုးခံရသု မေ့မှာလဲ အရသာကို အစွဲကြီးစွဲနေမိတယ် မခံစားဖူးတဲ့ အတွေ့ထူးကို ခံစားရင်း၊

ရှီး အီး ကျွတ်စ် အ အားအင့် ပြွတ်စ် ဖွတ် ဖွတ် အ အ “အား ကောင်းလား မေလေး အီး” “အင်း ကောင်းတယ် ကိုကို ဆောင့် အ အား ရှီး မေ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ ဆောင့်ပေး အူး ထွက်ကုန်ပြီ ဟင့်” ကိုကိုလဲ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးရင်း မေ့စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပူနွေးနွေး လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်သလို မေလဲ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ပန်းထွက်ရင်း မောဟိုက်နွမ်းလျစွာ မှိန်းနေမိတယ် ကိုကိုလဲ မေဘေးမှာဝင်လှဲရင်း ဟောဟိုက်လိုက်ကာ မောပန်းနေတော့တယ် နောက်အနည်းငယ် ကြာချိန်မှာတော့ မေ အပျိုစင်ဘဝကို ဆုံးရှုံးသွားပြီလို့ သတိရပြီး ဝမ်းနည်းစွာ ငိုကြွေးမိတော့တယ်။

မေ့ကို အညှာလွယ်တဲ့ မိန်းခလေးလို့ မထင်စေချင်ဘူးလေငယ်ရွယ်သူမို့ စဉ်းစားချင့်ချိန်နိုင်စွမ်းက မရှိသေးဘူးလေ သိပ်ချစ်မိလို့ ကိုကို့လိုအင်ဆန္ဒကို ဖြည့်စည်းပေးမိတယ် ကိုကိုက မငိုဖို့ပြောရင်း မေ့ကို အတည်လက်ထပ် ယူမယ်လို့ ပြောလို့ ယုံကြည်မိတယ်လေ အခုလိုနေပြီး နှစ်ရက်အကြာ မေ ကျူရှင်ပိတ်လို့ အိမ်စောင့်ရင်း စာကျက်နေတော့ ကိုကို ရောက်လာတယ် မေမေဈေးသွားတုန်း မေ့ကို လွမ်းလို့ အရဲစွန့်လာတာတဲ့ မေ့နှတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ရင်း မေ့ကို စာကြည့်စားပွဲမှာ လက်ထောက်ခိုင်းရင်း မေ့လုံချည်လေးကို ခါးပေါ်တင် ပင်တီလေးကို အောက်ဆွဲချပြီး နောက်ကနေ မတ်တတ်ရပ် ဆောင့်လိုးနေတော့တယ်။

ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် ဖက် ဖက် ဇွပ်ဇွပ် ဇွပ်ဇွပ် အ အ အီး အား အူး မေမေလာရင် မိသွားမှာ ကြောက်တော့ မြန်မြန်လေး လိုးခိုင်းရတယ် “အား ကိုကို မေမေလာရင် တွေ့သွားလိမ့်မယ် မြန်မြန်ဆောင့် အား အင့်” “အီး အင်းပါကွာ ပြီးတော့မယ် ဟူး” ခပ်သွက်သွက်လေး ခါးလေးကို ကိုင်ဆောင့် လိုးပေးရင်း လရည်တွေ မေ့သားအိမ်လေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့ ကိုကို့ လရည်တွေ မေ့ပေါင်တွင်းသားလေးမှာ စီးကျနေတော့တယ် “ဟူး ကောင်းလိုက်တာ မေရယ်” “အင်း မေလဲ ကောင်းတယ် ကိုကို” “မေ့ကို အရမ်းပဲ ချစ်တယ်” “မေလဲ ကိုကို့ကို သိပ်သိပ်ချစ်” သူ ရန်ကုန်က အမျိုးတွေစီ ခဏသွားမှာမို့ မေ့ကို လာနှုတ်ဆက်တာတဲ့လေ မေလဲ ယုံကြည်မိပါတယ်။

ဒါဟာ ကိုကိုနဲ့မေ နောက်ဆုံးတွေ့ဆုံခြင်း ဆိုတာဟာ နောင်မှသိခဲ့ရတယ်လေ မေလဲ အရင်က စိတ်မပါသလို ကိုကို့ကို လွမ်းတဲ့စိတ်ကြောင့် စာမေးပွဲလဲ မအောင်ဘူးလေ သူလက်ထပ်သွားပြီ ဆိုတဲ့သတင်း နှစ်အနည်းငယ် အကြာမှာ သိလိုက်ရတယ် ပစ္စုပန်ကာလ မေ အသည်းနင့်အောင် ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ကိုကို့ကို မုန်းမေ့ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ ပေမယ့်လည်း မေ့အပျိုစင် ပန်းလေးကို ချွေယူသွားတဲ့ ရည်းစားဦးကို ယနေ့တိုင် မမေ့နိုင်သေးဘူးလေ အညာမိသူလေး မေ့အတွက် ယောင်္ကျားဆိုတာကို မယုံရဲတော့သလို ဘယ်သူ့အချစ်ကိုမှ လက်မခံနိုင်တော့ဘူး ရလာဒ်အနေနဲ့ ယခုတိုင် အပျိုကြီး ဖြစ်နေတော့တယ် တချိန်ချိန်မှာတော့ အချစ်စစ် အချစ်မှန်ကို တွေ့ဦးမလားလို့ မျှော်လင့်ရင်း၊ ပြီးပါပြီ။